Voorstellen

Hoi allemaal.

Hier mijn eerste blog. 

Ik begin maar even met het voorstellen. 

Ik ben Rianne 35 jaar en moeder van een zoon Ryan van 3.5 jaar. 

We hebben het wat zwaar gehad. Eigenlijk al sinds de zwangerschap. In de coronatijd. 

We kwamen pas laat achter onze zwangerschap. Namelijk met 18 weken. Ik dacht dat ik pas 8 weken was en moest dus nog even wachten op de eerste echo. 

Ik weet het nog goed. Het eerste wat we in beeld zagen was de ruggengraat van de baby. Paar nachten ervoor had ik nog gedroomd.. Gefeliciteerd u be t 18 weken zwanger en het wordt een jongetje. Nou bij die echo was dat dus werkelijkheid. Het werd een jongetje. Maar wel even schrikken. 

Wat een mooie roze wolk was dat. Mijn grote droom komt uit. Ik wordt mama! 

Helaas duurde die wolk maar kort. Nog geen 2.5 week later belde mijn zus dat mijn moeder dood ging. Snel naar het huis van mijn ouders. Daar zat ze nog gewoon aan de keukentafel. Mijn moeder was al ruim 10 jaar ziek. Ze had copd en ingezakte ruggenwervels. En nog wel wat dingen. Maar ze was nu zelfs zo benauwd geworden dat ze dacht dat ze ging stikken. Ze was helaas echt op. We hebben nog fijn gepraat en met z'n allen gegeten. Die avond is ze gaan voorgoed gaan slapen. Anderhalve dag later is ze overleden. Fijn dat ze haar rust heeft gevonden. Maar o wat mis ik haar. 

3 weken later kwamen we erachter dat ik zwangerschapsdiabetes had. Ik volgde een dieet, maar na een paar weken moest ik toch insuline bij spuiten. 

Uiteindelijk ben ik ook ingeleid met 38 weken. Maar wat een hel is dat. Ze waren bang dat de baby te groot zou worden. En zelf was ik ook dood op. Ik keek erg uit naar de komst van ons kleintje. 

Nu wordt deze blog wel een beetje lang. Ik zal zo snel mogelijk schrijven over de bevalling.