Snap
  • Mama
  • mamablogger
  • gezinsleven
  • mamaliefde
  • Zorgintensief

Voorstelblog

Hallo mama's! (en meelezende papa's? ;) ) 

Ik ben nieuw op mamaplaats dus dat verdient een voorstelblog!

Ik ben Carmen, 32 jaar oud en sinds 7 jaar samen met Léon. Samen hebben wij 3 kleintjes: Ferre van 5, Maudy van 4 en Tijn van 2. 

Ik groeide op in Brabant met twee zusjes en een broertje, en ging daarna geneeskunde sturen in Nijmegen, waar ik ook heb gewoond. Als arts-assistent heb ik gewerkt op de Intensive Care. Léon is opgegroeid met zijn ouders en broertje in Zuid-Limburg, met een familiebedrijf waar ijs wordt geproduceerd en vanuit de ijswagen wordt verkocht. Hij is nu als derde generatie eigenaar van dit bedrijf. Het bedrijf verplaatsen was geen optie, dus verhuisde ik naar Zuid-Limburg. Na de geboorte van Maudy ben ik gestopt met werken omdat mijn fulltime onregelmatige werk moeilijk te combineren was met het meer dan fulltime en zeer onregelmatige werk van Léon, in combinatie met een relatie die ook aandacht nodig heeft en (op dat moment) twee kleintjes. 

Mijn carrière opgeven was geen gemakkelijke keuze, ik was tenslotte al jaren bezig met studeren en ervaring opdoen. Maar er waren thuis teveel praktische problemen om op te lossen, zeker toen onze vaste en zeer flexibele oppas aan huis ermee stopte. Jaren later blijkt het ook de juiste keuze geweest te zijn, omdat onze jongens toch meer dan de normale zorg nodig hebben (hierover later meer). 

Als gezin van vijf wonen wij op dit moment nog in zuid-Limburg waar wij het familiebedrijf voortzetten. We vonden een fijne school waar Ferre op dit moment in groep 2 zit en Maudy in groep 1. Tijn zal binnenkort beginnen op een passende vroegbehandelings groep. Léon werkt veel, zeker in de lente en zomer, waardoor ik veel alleen ben met de kleintjes. Maar we doen het samen, we proberen zoveel mogelijk tijd samen te vinden en helpen elkaar waar het nodig is. En ondanks dat ons leven niet zorgeloos is, zorg ik met liefde. Waar de 'normale' weg voor ons gezin en zeker voor onze jongens niet altijd vanzelfsprekend zo normaal is, hebben wij het soms nodig om dingen op onze eigen manier te doen. En daarmee komen we er ook. En tegelijkertijd zijn we eigenlijk heel normaal. Ook wij proberen onze kinderen zoveel mogelijk liefde maar ook normen en waarden mee te geven, terwijl we samen plezier hebben. 

Ik neem jullie graag mee in het niet zo standaard leven van ons gezin, vol liefde en plezier maar ook met de nodige uitdagingen.