Voorstel rondje over de Meursjes!

Hi allemaal, 

Laten we bij het begin beginnen en dus starten met een voorstel-post! 

Ik ben Whitly, 28 jaar en mama van drie heerlijke kinderen. Samen met hun vader wonen we in een gezellig huisje in Rosmalen! Ik ben vanaf de geboorte van de oudste thuis, als thuisblijf moeke. Een bewuste keus. Maar na een aantal jaar, begin ik mijn normale ik, toch wel enorm te missen. "Alleen maar mama" zijn word denk ik erg onderschat, ik snak namelijk naar meer zijn dan dat. Andere gesprekken voeren (vooral op ander niveau) dan over de ruzie's tijdens de lunch, of de creatie in het haar van de peuter. Dus ben ik begonnen met de opleiding tot Doula. Best heftig, in combinatie met 3 kinderen, en mijn man ondersteunen in zijn onderneming. Maar zeker de moeite waard! 

Vin, onze oudste, is 6 jaar. Zijn start was heeeeeeul zwaar door zijn immuunstoornis (gaat nu gelukkig heel goed!), zijn vader werkte destijds nog voor Defensie en werd 5 maanden uitgezonden toen Vin 10 maanden was. Zijn eerste verjaardag heeft hij dus gemist, evenals vele heftige onderzoeken en ziekenhuisopnames. Deze zware periode heeft ervoor gezorgd dat ik in een (postnatale) depressie ben beland. Met goede hulp (medicatie), veel steun en liefde van familie en vrienden ben ik daar gelukkig weer volledig bovenop gekomen. Vin is inmiddels een compleet gezond jochie, met een pittig karakter en een behoorlijke gebruiksaanwijzing. Hij beleefd alle emoties zo ongeveer 100 keer heftiger dan normaal, maar juist dat maakt hem het geweldige kind dat hij is. Zo bijzonder zichzelf. In 2018 werd Vin's zusje Lilly-Mae geboren, zij is ons pret-kindje. We hebben ook met haar flink wat zorgen gehad (verdenking van epilepsie met 6 maanden) (wild vlees groei in haar oortje) (fikse spraak-taal achterstand) maar haar positiviteit straalde vanaf dag één door op ons. Nog steeds trouwens. Ze is dat typische kind dat alle volwassenen om haar kleine vingertje windt en tegen iedereen de allerliefste "Hiiiii!" roept. Gevolgd door een glimlach waar je van smelt. Maakt niet uit hoe chagrijnig of nors je bent, zij maakt je vrolijk. 

In maart 2019, midden in de verbouwing van ons nieuwe huis, had ik onverwachts een positieve zwangerschapstest in mijn handen. Na veel jaren oefenen, met al 2 gezonde kinderen als resultaat, zou je denken dat we wel wisten dat je van seks zwanger kunt raken. Toch was het een grote verrassing! Naast dat deze zwangerschap een verrassing was, was het ook de zwaarste van allemaal. Door de hele zwangerschap non stop spugen, vlogen de kilo's eraf (wel ideaal), en met 31 weken zwangerschap braken mijn vliezen. Na een ritje in de ambulance naar het plaatselijke ziekenhuis, weeën remmers en longrijpers werd ik opnieuw in de ambulance gelanceerd en verplaatst naar het MMC. Na 6 weken plat liggen (in het ziekenhuis en soms thuis), dagelijks een CTG en bezoek van artsen, gynaecologen etc. Veel zorgen, NICU informatie, een babyshower ín het ziekenhuis en het gemis van mijn 2 andere snoezen, werd Emily-Rose, na een zware bevalling, geboren. Compleet gezond! Inmiddels is zij 10 maanden oud, en ondanks zware reflux en koemelkallergie die de eerste maanden met haar, compleet op zijn kop hebben gezet, is ze een heerlijke baby. Het perfecte cadeautje! 

Dit zijn wij. In een notendop. Na verloop van meerdere blogs zul je waarschijnlijk nog veel meer te weten komen over ons jonge, chaotische, drukke gezin. Over ons leven, als ondernemers en als ouders! En over onze kinderen (die zijn namelijk echt heel leuk) (meestal dan).