Voordat we gaan Bloggen, even voorstellen !

Ik Annemiek genoemd , maar voor velen Miek ben inmiddels al weer 38 jaar. Zo rond halverwege Augustus komt er alweer een jaartje bij. We wonen in Den Haag. En vinden het heerlijk om onze zomer vakantie door te brengen in onze tent aan het Spaanse strand richting Rosas. Zo super trots op onze apen 3 kids Tim 13 Sarah-Bo 9 en Roxanne-Roos 5 , ieder een eigen persoontje. Vriendlief en ik nog steeds verliefd! En we zijn na 15 jaar samen nog steeds niet getrouwd! We zijn samen zo gek en gezellig als het maar wezen kan , zo af en toe is het hier in huis een kinderopvang hotel pension voor onze vrienden en vriendinnen maar ook zeker die van de kinderen en nichtjes en neefjes. De deur staat altijd open. Andere helpen doen we waar we kunnen en de mogelijk heden voor hebben. Mijn ( man) werkt fulltime in een verantwoordelijke functie.  Hij is er thuis ook echt als een vader voor de kids. Ik werk parttime maar ben er ook voor de kids ! 

Verder ben ik super creatief vind ik zelf hihi en ook de mensen om ons heen. Ze zeggen van ons wat ons oog ziet maakt onze hand. Ook bij manlief dus, en we vinden het heel gaaf om eigenhandig of met elkaar of met de kids iets te maken. Daar komen de leukste mooiste dingen uit voor ons zelf maar ook om kado te doen aan mensen die we lief hebben. Hier en daar knip ik ook wel eens een haartje van de kids man en famillie gewoon omdat ik dat  kan en omdat ik het leuk vindt en omdat het erg gemakkelijk is, meiden vlechten is ook iets wat ik zeker niet uit de weg ga. De kids houden verschrikkelijk veel van bewegen , ze dansen alle 3 van klassiek ballet tot HipHop Urban. Goed voor zo'n 5 uur in de week. Ook zijn ze echte waterratten en liggen ze  4× in de week in het zwembad water voor een zwemles, een  trainning of wedstrijdje waterpolo. Ook Papa is verslaafd geraakt aan een potje waterpolo. Verder heeft ieder huisje zijn kruisje en bij ons is het onze ongemakkelijkheid dat ik aan fibromyalgie en ernstige migraine lijdt. Het staat de meeste leuke dingen in de weg maar ook de minder leuke dagelijkse dingen die je gewoon als moeder moet doen. We proberen er met zijn 5en het beste van temaken. We nemen genoegen met wat we hebben, maar hebben ook onze dromen en we maken onze kinderen er bewust van dat niet alles vanzelf gaat, dat je altijd je best moet doen ookal lukt het dan toch niet zoals je had verwacht en dat we zeker moeten genieten van ons leven hier,  want dat is niet overal op de wereld zo vanzelf sprekend. Laat iedereen in zijn waarde, achter ieder mens schuilt zijn eigen verhaal. Maar leef en beleef iedere dag alsof het de laatste kan zijn. Heb lief !