Voor mijn kind, mijn trots! <3

Lieve Levi,

Al 6 maanden in mijn leven, wat is de tijd voorbij gevlogen. Elke keer als ik terug denk aan de bevalling en onze eerste ontmoeting springen de tranen in mijn ogen. Wat maak jij mij gelukkig, zielsgelukkig!

Ik zie mezelf nog puffend en al hangend in de autogordel, met mijn voeten zowat door de bodem van de auto heen, naar het ziekenhuis gaan. De weeen opzich vielen mee, het was meer dat ik ze niet goed op kan vangen.

In het ziekenhuis werd ik in de rolstoel naar de verloskamer gebracht. Daar binnen gekomen kleedde ik mezelf al snel uit om eindelijk weer te mogen liggen. Weliswaar alleen maar op mijn linkerzij, maar ik was de weeen weer de baas! 

De tijd in het ziekenhuis vloog voorbij. 08:35 waren we binnen, en voor ik het wist was het al 13:55 en mocht ik aan het echte werk beginnen. Na 6 persweeen was je daar dan, om 14:34. Je wilde mama zo graag ontmoeten dat je meteen helemaal tevoorschijn kwam ipv eerst je hoofdje. Je werd op mijn buik gelegd, onze eerste ontmoeting was een feit! Tranen van geluk, zowel van papa als van mij. Ons wonder, daar was je eindelijk! <3 

Je liet meteen merken dat je er was. Je huilde goed, en vond het nodig mij even onder te poepen. Kind, het maakte me geen bal uit, hoe vies ik ook was, ik was de gelukkigste mama op deze wereld! 

En eigenlijk... Ben ik dat nog steeds! Je bent een heerlijk kind. Schattig, knap, lief, leuk, en vooral een heel makkelijk kind! Vanaf 5 weken slaap je snachts door. Je huilt alleen als er echt iets is (honger, pijn, of heel moe) Maar verder ben je alleen maar vrolijk! En nu zullen er moeders zijn die denken; heb je er weer zo een die een voorbeeldig kind 'denkt' te hebben.. Sorry, ik denk het niet, ik heb het! En dat besef ik maar al te goed. Ik hoor zat verhalen van mensen om me heen met een huilbaby, en nee dat ken ik niet. Want die heb ik niet. Maar daardoor besef ik wel dat het voor sommige heel zwaar kan zijn, en wij dankbaar mogen zijn dat Levi geen huilbaby is. 

Je bent nu 6 maanden, je rolt door het huis heen, je brabbelt de hele dag, je lacht naar iedereen, je eet tot nu toe alles wat je krijgt aan groente en fruit, je speelt heerlijk met alle speeltjes om je heen, je kan zo goed als zitten, je strekt je armpjes naar ons uit als je opgetild wilt worden, zodra je kan ga je staan, je trekt je gewoon op! Je bent een wijs mannetje, en een kleine dondersteen. Maar wat ben ik trots op je! Wat doe je het goed kleine man. Soms mis ik mijn kleine inimini baby, want je groeit zo snel! Maar je groeit, en dat is het belangrijkste. Je bent de wereld aan het verkennen, en jezelf aan het ontwikkelen.. Ik ben trots, super trots!!

Lieve Levi, mama houdt van jou, tot de maan en terug, en de wereld rond! Voor altijd <3