3 jaar geleden
Voor alle mensen die geen kinderen hebben.
Denk ook eens aan de mama, papa, verzorger...
Dit. Is voor alle mensen die geen kinderen hebben. En dit is daarmee voor alle moeders, vaders, verzorgers. Dit. Is voor iedereen die zich aangesproken voelt en hopelijk zullen velen het lezen...
.
Ik keek om en irriteerde me. Schel geluid van een krijsend kind. Dit gebeurde me vaker. Het standaard, in de supermarkt of gewoon ergens op straat. In een restaurant of ergens in de rij. Het irriteerde me. En niet het kind, maar de ouder. Want, houd je kind eens in bedwang dacht ik.
.
Wat voor ouder ben je dan, als je een krijsend kind hebt?
.
Ik dacht dit. Ooit. Voordat ik kinderen in mijn familie had, dacht ik dit. En toen mijn zus haar eerste kreeg, 9 jaar geleden, begonnen mijn gedachten iets te veranderen. Maar nog niet helemaal.
.
Inmiddels zit ik zelf vaak huilend in bed of op de bank, omdat Ulay soms blijft huilen. Omdat hem wat dwars zit en ik niet continu zin en energie heb om heen en weer te wandelen. Ik wil in bed blijven en hij wil vervoerd worden. Maar het is niet alleen maar mijn eigen frustratie dat het niet lukt, maar het is ook mijn angst voor de buren.
.
We moeten stil zijn voor de buren, we mogen geen overlast zijn. Ik schaam me dat Ulay zo huilt en probeer de ene keer hem sneller te sussen dan de andere keer.
.
Als ik een kind zie huilen of overstuur zie zijn ergens in de publieke ruimte of wanneer ik een huis langs loop, dan voel ik tegenwoordig mee met de moeder, vader, verzorger. Want ik weet hoe moeilijk hij/zij/het het heeft op het moment. Ik herken de interne struggles en omarm deze persoon in mijn gedachten.
.
Laten we wat meer proberen in te tunen op elkaar en niet altijd maar vanuit onszelf inschakelen op een situatie. Denk eens ook aan de ouder van het kind, deze is niet altijd incapabel of slecht. De kans dat dat zo is, is erg klein. Heb medelij en kijk niet afkeurend. Daar heeft niemand wat aan.
.
Renske Ceylan
Deels eens. Waar het gaat om babies, peuters, kleuters en grotere kinderen met een handicap. Want ik vind dat werkelijk onvoorstelbaar hoe sommige mensen durven te kijken naar een huilende baby in een vliegtuig, of een peuter met een driftbui in een supermarkt die niet mee werkt. Of een ouder kind wat autistisch is of down heeft en waar je dat duidelijk kunt zien. Mensen, er zit geen uit knop op ofzo denk ik dan. Beetje medeleven is dan inderdaad op z’n plaats. Maarrr, ik kan met anderzijds zelf kapot ergeren aan andermans onbeschofte koters die zich niet gedragen, stront vervelend zijn en niet opgevoed worden. Dan heb ik het over ouder dan kleuter. Dat er iets gebeurt; bijvoorbeeld mijn dreumes wordt lomp omver geduwd door een 6 jarige in de speeltuin, moeder ziet het gebeuren en kijkt verder op haar telefoon alsof er niets aan de hand is. Of 2 oudere kinderen spelen er krijsen echt alsof ze ritueel geslacht worden en ouders vinden dat dood normaal en kijken niet op of om. Dan komt die afkeurende blik van mij die kan doden wel op hoor. En terecht.
Anoniem
Probeer altijd rekening te houden met iedereen, ook met mensen zonder kinderen of hard werkenden mensen die rust willen. Praat met elkaar zal iedere goed doen. Het kind is de verantwoordelijkheid van ouders denk ik