Vol vertrouwen het nieuwe jaar in!

Vuurwerk

“Dunya, liefje, wakker worden! Het is bijna tijd, het vuurwerk begint zo!” Ik aai over haar hoofd, roep haar naam, schud haar een beetje heen en weer, maar Dunya werkt niet mee. “Ik wil slapen!” roept ze uiteindelijk boos. “Natuurlijk wil je slapen” zeg ik. “Maar als je morgen wakker wordt ben je boos en teleurgesteld dat je het vuurwerk hebt gemist...” Na lang aandringen komt ze haar bed uit. Boos, moe en koud. Ik leg snel een deken om haar heen. Net op tijd voor het nieuwe jaar. We proberen een foto te maken, dat lukt niet heel goed. Maar een nieuwjaarsknuffel wil ze ook niet. Ze is moe. Dus wens ik mijn vriendin, waar we logeren, een gelukkig nieuwjaar. Dunya komt dan later wel, als ze een beetje wakker is.

2015

2015 alweer..... Ik vind een jaar altijd zo snel voorbij gaan. Ben ik net gewend aan een jaartal, dient het volgende zich al weer aan. Even terugkijken dan maar.... Echt een goed jaar vond ik het niet. Ik was net mijn baan weer kwijt en moest solliciteren, solliciteren, solliciteren. Geen fijne gesprekken met de Sociale Dienst en de vele afwijzingen maakten dat ik me regelmatig moedeloos voelde. Gelukkig haalde ik wel voldoening uit mijn werk bij Dunya op school, maar toch miste ik wel het ergens bijhoren. Dat vooral.

Veel verdriet

Verder overleed in januari een tante van ons en met Pinksteren onze naaste buurman. De zomer werd daardoor overschaduwd met verdriet. Enerzijds de stilte naast ons, anderzijds het lawaai van de woningbouw die het huis leeg kwam halen. Dat deed pijn. Daarna weer een lange stilte, totdat vlak na kerst eindelijk de nieuwe buren kwamen. Maar daarover een volgende keer meer. En in oktober overleed de vader van een vriendin, waardoor we nog een keer een crematie hadden. Ik vond het wat veel vorig jaar en ik hoop dat het nieuwe jaar wat mee vreugde brengt.

Zomervakantie

De vakantie begon verdrietig omdat Dolly naar Pakistan ging om haar moeder op te zoeken. Het was erg onzeker of ze terug zou komen en we hebben vaak gevraagd of er iets bekend was, of iemand iets wist, maar niemand kon ons iets vertellen. Totdat we ineens hoorden dat ze terug zou komen en de hereniging volgde snel daarna.

In de zomervakantie gingen we een midweek naar Putten en daar hadden we het zo naar ons zin dat we allebei tranen in onze ogen hadden toen we vertrokken. Volgend jaar toch maar de restjes bij elkaar schrapen en toch maar een week boeken, want dit was wel heel kort. Verder veel uitstapjes en feestjes omdat Dunya dit jaar zeven werd! Haar A diploma gehaald, dus lekker veel gezwommen. Nu is ze alweer een tijdje bezig voor haar B. Het gaat niet zo snel als ze zou willen, maar ik zeg steeds dat het niet uitmaakt. Of we nou voor B of C naar het zwembad fietsen, dat doet er niet toe. En het komt goed, want ze heeft daardoor juist wat extra tijd om te oefenen voor de dingen die ze nog moeilijk vindt. Ik heb er alle vertrouwen in dat het haar in 2015 wel zal lukken.

Van de trap gevallen

Toen viel ik ook nog van de trap bij Dunya op school. Of viel ik niet, maar leek het alsof ik viel doordat ik misstapte? Eigenlijk geen idee. Maar even diep ademhalen, opstaan en Dunya uit de klas halen, om samen op huizenjacht te gaan. Mijn enkel zou wel weer bijtrekken, even doorbijten. Maar tegen de middag kan ik niet meer normaal lopen. Ook mijn knie heeft een klap gehad want die doet niet meer wat ik wil. Met veel moeite kom ik bij de dokter aan. “Loop maar meteen door” zegt de assistent. Dat leverde bij mij een zenuwachtig lachje op. Gewoon doorlopen, hoe doe je dat ook alweer? Gelukkig neemt na een paar weken ups en downs de pijn langzaam af en inmiddels heb ik geen fysiotherapie meer. De rest moet toch op eigen kracht genezen. Maar die ene trap in de aula, daar ga ik met een grote boog omheen voorlopig.

Uitkering

En dan vlak voor het einde van het jaar ging ik dan toch aan het werk. Met behoud van uitkering, dat is jammer, maar ik geniet van het bezig zijn, van de nieuwe ervaringen. Het is een leuke school, waar ik nog heel veel kan leren. Wel even wennen om weer hele dagen te werken. In de eerste plaats voor mij, maar ook voor Dunya, die nu moet overblijven op school en tussen de middag niet thuis kan eten. En voor de school van Dunya, die nu een paar extra handen mist, omdat ik nou eenmaal niet op twee scholen tegelijk kan zijn.

Hoogtepunten

De hoogtepunten waren voor mij toch wel de familiedag, het werk, de uitstapjes, de vakantie, de balletvoorstelling van Dunya, en vooral het afzwemmen van Dunya. Ik kan me zó goed voorstellen hoe het voelt voor haar om eindelijk haar zwemdiploma te krijgen. En ook de leuke contacten met mensen om me heen zijn me dierbaar. Ik hoop dat die dit jaar zeker een vervolg krijgen. Ook het bloggen geeft me energie en ik heb er veel plezier in. Ik wil daar zeker mee doorgaan en misschien wel wat meer dan de laatste tijd. Er is genoeg te vertellen, maar soms moet ik er gewoon even voor gaan zitten. Dan komt het wel. Jullie zullen zeker nog veel van me lezen. Voor Dunya was het diploma-zwemmen niet het enige hoogtepunt. Ook de terugkomst van Dolly uit Pakistan was een absoluut hoogtepunt dit jaar. Natuurlijk ook de opening van de nieuwe school.

Sterretjes

Uiteindelijk is Dunya wakker genoeg om even te genieten van het vuurwerk. Op tv en voor het raam. Ze is blij dat de gekleurde sterretjes het min of meer doen deze keer. Ze steekt haar duim op en de sterretjes in haar ogen doen het ook weer. En eenmaal terug in bed knuffelen we nog even om elkaar een gelukkig nieuwjaar te wensen. Het t shirt “Ik ben zó 2015” is besteld. We zijn klaar voor het nieuwe jaar: kom maar op!

Tot blogs

Een jaar met een lach en veel tranen. Ik hoop dat het in dit nieuwe jaar andersom zal zijn. Ik heb daar in elk geval vertrouwen in. Ook de tranen drogen op den duur wel weer en uit elke ervaring komt wel weer iets goeds voort. Maar we maken er een mooi jaar van. Via mijn blogs maak ik jullie daar deelgenoot van. Dank je wel dat je mijn blogs trouw volgt. En ook dank je wel voor de leuke reacties die ik krijg. Ik waardeer de input van mijn lezers enorm. Daarom: Voor iedereen een heel gelukkig 2015 gewenst! Tot blogs!