Verschillende vormen van liefde

Ik heb de afgelopen jaren verschillende vormen liefde leren kennen. Nu het bijna valentijnsdag is, leek het mij wel mooi om hier bij stil te staan.

Ik ben altijd al een familie mens geweest. Voor mijn zussen en ouders ga ik door het vuur. Oneindige liefde, die ik elke dag ook terug krijg!❤

In 2002 werd ik voor het eerst tante. Wauw! Wat bijzonder zo'n klein mannetje van mijn zus. Al vanaf de eerste keer dat ik hem zag was ik verliefd. Een nieuw gevoel van liefde die ik nog niet eerder zo gevoeld had.  Ik zei ook dat het voelde alsof hij van mij was. Mijn bloed. Een nieuw familielid. Liefde van een tante voor haar neefje. Ik wist gelijk dat het oneindig was ❤  In 2007 en 2015 mocht ik dat gevoel opnieuw ervaren. En weer (en nog steeds) zo intens. Ik ging 1 dag in de week oppassen en door de 1 op 1 tijd met ze werd onze band nog sterker. Heel bijzonder!

In 2016 leerde ik mijn man kennen. Ook dit was weer een nieuwe vorm van liefde. Zo diep houden van. Hoewel ik eerder verliefd was geweest, had ik deze vorm van intens houden van nog niet eerder ervaren. Daarom wist ik dat ik de rest van mijn leven met hem wou delen. ❤  Hoewel er ook dagen zijn dat hij het bloed onder mijn nagels haalt, kan ik altijd op dat intense gevoel van houden van terug vallen. Zolang die liefde zo diep in mijn hart zit weet ik dat we alles aan kunnen!

Met deze geweldige man heb ik in 2019 een zoontje gekregen. Tijdens mijn zwangerschap vond ik het al een heel bijzonder idee dat er iets van ons 2en samen in mij groeide. Maar vanaf de seconde dat hij op mijn borst werd gelegd voelde ik opnieuw een nieuwe vorm van liefde. Deze is echter niet te omschrijven. Ik wens elke vrouw deze ervaring toe en dit gevoel dat met geen pen te omschrijven is. Houden van iemand meer dan van het leven zelf. Door vuur gaan als het nodig is. ALLES maar dan ook echt ALLES voor hem over hebben. Een liefde die echt alles overtreft. Toen ik tante werd dacht ik dat het zo eigen voelde, maar je eigen kind is dan toch echt wel anders. Ik vind alles mooi aan hem. Trotser dan trots. Vanaf dag 1 hoort hij bij ons en het is alsof hij er altijd al geweest is. Ons leven voor hem kan ik mij gewoon niet meer herinneren. Pas als je het mee maakt weet je hoe het is.

En nu is het 2021. Over een paar weken kunnen wij hopelijk ons 2e wondertje in onze armen sluiten. Ik geniet nog even van het getrappel in mijn buik, maar weer kan ik mij niet voorstellen hoe het straks zal zijn. Zal ik weer dat intense gevoel van oneindig houden van mogen ervaren en zal het zijn alsof hij er altijd al was? Als ik mensen om mij heen kan geloven wel, maar dit is waarschijnlijk weer een gevalletje van pas als je het mee maakt weet je hoe het is 😉

Ik wens iedereen een vorm van intense liefde toe, want dat het je gelukkig maakt dat is een ding dat zeker is!🥰