Vermoeider wakker worden dan gaan slapen
Zoonlief is nu 3 1/2 maar slaapt nog steeds niet de hele nacht in zijn eigen bed.
Door het elke keer terug leggen in eigen bed had ik maar een paar uurtjes per nacht aan rust.
Hierdoor ben ik vermoeider als ik wakker wordt dan dat ik ben als ik ga slapen.
In het begin moesten wij minimaal 5 keer per nacht eruit omdat zoonlief nachtmerries had/heeft of om hem terug te leggen in zijn eigen bed.
Op een gegeven moment was het zo erg dat mijn man er al aan zat te denken de deurklink uit zijn deur te halen.
Dit kan natuurlijk niet (ik wil mijn kind niet opsluiten want in geval van nood kan hij er dan niet uit) mede omdat hij zindelijk is en in de nacht ook naar het toilet moet kunnen.
Nu zijn we een aantal maanden verder en meneertje komt nu nog steeds bij ons in bed liggen
(meestal rond 01.00 uur) maar nu ben ik zo ver dat ik niet eens meer wakker wordt.
Ik merk pas als ik wakker moet worden dat hij er ook ligt.
Grote nadeel is dat ik er een tijdje over doe om echt wakker te worden.
Hopend dat ik niet chagrijnig of prikkelbaar ben.
Ik probeer mijn depressies weg te stoppen maar in combinatie met een slaap tekort is dit niet echt makkelijk.
Zoals in mijn vorige blog te lezen is had mijn zoontje zijn 1e logeerpartijtje. Hij sliep toen de hele nacht door.
Afgelopen weekend is hij weer wezen logeren en weer sliep hij de nacht door.
Eenmaal thuis komt hij in de nacht (dit keer rond 4 uur) weer bij ons liggen.
Ik, maar ook mijn man, hebben er eigenlijk geen kracht meer voor om zoonlief steeds terug te brengen naar zijn eigen bed.
Wat kan ik er toch aan doen dat hij door slaapt in zijn eigen bed?? Dit zonder hem op te sluiten.
Ik ben er nu echt moe van… overdag heb ik moeite wakker te blijven maar tegen de tijd dat zoonlief in bed ligt ben ik klaarwakker en kom ik niet in slaap als ik in bed ga liggen.
Hopend dat iemand goed advies heeft…
- Bonus aanbiedingen bij AH »
- Kinderkleding outlet bij Zalando »
- 44% korting op Name-It »
- 70% korting bij Westwing »
Ezra
Ik weet dat hij soms nachtangst (dat is anders dan nachtmerries) heeft. Maar het rare is dat of ik nou een nachtlampje bij hem aan heb of niet hij 9 van de 10x ongeveer direct nadat wij in bed liggen en alles donker hebben, hij wakker wordt zonder nachtmerries en gewoon bij ons komt liggen. Uiteraard leggen we hem dan terug maar 3 kwartier later is hij er weer. Zo gaat dat de hele nacht door. Zelfs een stikkersysteem of een beloofd speeltje werkt niet meer. Het is inderdaad frustrerend dat hij doorslaapt als hij alleen uit logeren is. Zijn mijn man en ik in het zelfde huis aan het logeren dan is hij net als thuis aan het spoken. Als ik vraag waarom hij niet in z'n eigen bed wil slapen zegt hij alleen maar "ik wil bij jou mama". Ook een shirt van mij, knuffeltje van hem dat naar mij ruikt helpt niet. Misschien toch eens die 'monsterspray' proberen. Dank je wel voor je reactie.
Anoniem
Deels weet ik hoe je je voelt... Geen last van depressies, maar onze zoon sliep prima totdat hij ruim 7 maanden was. Vanaf toen was het een drama. 's Nachts meerdere keren krijsend wakker en we kregen hem met geen mogelijkheid weer in slaap in zijn eigen bed. Wij wilden ook geen kind dat jaren lang bij ons in bed zou liggen, dus bleven we volhouden. Uren hebben we naast zijn bed gezeten. Op een gegeven moment hielden we het niet meer vol. Het enige dat we wilden was slapen, dus ook bij ons eindigde onze zoon regelmatig tussen ons in als hij 's nachts wakker werd. Af en toe ging hij een nachtje bij opa en oma slapen, zodat wij een nacht door konden slapen. Ik ben sowieso al wat sneller moe en ik trok het bewoon niet. Bij opa en oma was het slapen nooit een probleem. (Frustrerend!) We hadden van alles geprobeerd: nachtlampje aan, nachtlampje uit; slaapzak aan, slaapzak uit; raam open, raam dicht; knuffeltje bij hem dat ik een paar nachten in bed had genomen, zodat mijn geur eraan zat... Onze zoon is nu net anderhalf en een tijdje geleden hebben we een wichelroedeloper laten komen. Van verschillende kanten had ik die tip gekregen. Eerst wilde ik er niet echt aan (beetje vaag gedoe, vond ik), maar de gebroken nachten bleven. Uiteindelijk toch maar eens wat gegoogeld en veel dingen die ik las pasten toch wel in het plaatje. Daarna iemand laten komen. Onder ons huis bleken veel aardstralen te lopen. Wij hebben nu een plaat in de tuin die ze zou moeten neutraliseren. Het zal allemaal wel, maar.... het slapen gaat sindsdien een stuk beter! Jullie zoon is wat ouder. Misschien kan hij zelf aangeven of jullie iets voor hem kunnen doen, zodat hij wel lekker in zijn eigen bedje kan/durft te blijven slapen? Een nachtlampje, monsterspray, een knuffelvriendje of misschien is hij bang voor iets op zijn kamer en kun je daar iets aan doen. Als je de ruimte hebt zou je misschien kunnen proberen om een extra bed op jullie kamer te zetten. Als hij dan bang is kan hij in dat extra bed verder slapen. Hij is dan dichter bij jullie, maar ligt niet meer bij jullie in bed. Als soort tussenstap? Misschien is dat na een tijdje dan niet meer nodig. Heel veel succes en ik hoop dat het snel beter gaat!! Dit sloopt je echt helemaal...
Ezra
Dat is wel een goede tip. Maar soms heeft hij geen nachtmerries maar wordt hij gewoon wakker op het moment dat wij net in bed liggen. Ik ga het iig proberen.
Ezra
Dat punt heb ik ook bereikt. Dan slaap maar bij ons want ik ben te moe. Ergste is dat ik overdag prikkelbaar ben (mede door de depressie) maar als ik te weinig slaap heb gehad is het erger. Ik moet dan echt tot 100 tellen om rustig te blijven. Dank je wel voor je reactie. Ik hoop dat hij ook snel door deze periode heen is.