Veilig of onveilig, gevoel of niet?

Deze blog begin ik vanwege het openen van de scholen, zoveel onzekerheden maar een minister president die roept dat er een onderwijsplicht is! Nou volgens mij houden wij ons als ouders hier al weken lang aan! Zetten ons naast alle andere klussen in om te zorgen dat de kinderen alles blijven doen! 

Pffff.. Corona brengt veel emotie, discussies maar ik merk dat dit niet met iedereen kan. Laat ik voorop stellen dat ik het verschrikkelijk vind dat er mensen zijn die ziek worden, lange trajecten van herstel hebben of dood zijn gegaan. Maar ik zie ook een keerzijde, in mijn werk, in de mensen in onze onderste laag van de samenleving. Ik kan mij dan ook kwaad maken over maatregelen.. wie bepaalt wat wel of niet essentieel is. Voor wie?! 

Dat is dus nu een lastige kwestie. Zij bepalen dat de scholen open gaan en de kinderen heen moeten! Maar mogen wij als ouders hierin ook nog een stem hebben. Quarantaine bij een zieke in de klas betekent dat mijn man niet naar zijn werk kan, werk ligt stil en loopt vertraging op en wat dan voor de ouders die in de zorg werken?! 

Ik voel momenteel dat er niet of onvoldoende naar alle punten wordt gekeken maar nu politiek een keus wordt gemaakt dat het beter is voor kinderen en de huiselijke situaties! Maar wie bepaalt dat ik het beter vind voor mijn kinderen? 

Ik had zelf verwacht dat deze twee weken thuis, dan een week vakantie en dan weer naar school. Ik heb thuis als fijn ervaren, elke dag een schema, genieten van de tijd samen, leren samen en veel wandelen! Meer tijd met mijn kids voelde als een cadeau! 

Maar wie bepaalt nu wat veilig is? De overheid, de politiek mag besluiten wat wij nu wel en niet doen.. Mogen wij nog in opstand komen, mogen wij mee praten! Laat iedereen straks wel overwogen stemmen en zorgen dat wij een stuk vrijheid terug krijgen! 

Helse dilemma’s..