Van twee naar drie kinderen

De meest gestelde vraag afgelopen tijd haha! En eerlijk is eerlijk, hier was ik ook wel heel nieuwsgierig naar bij anderen. Wordt het nog veel drukker? Lukt het je om je aandacht goed te verdelen? Hoe gaan de oudere kids om met hun broertje of zusje? Zijn er nog veel aanpassingen nodig?

Iedereen zal dit natuurlijk anders ervaren en ik denk dat de leeftijd van de kinderen hierin ook een grote rol speelt. Als jij al twee tieners hebt zal dit heel anders zijn dan wanneer je net een eenjarige tweeling hebt rondkruipen / lopen. Ook scheelt het enorm of je een goed slaper hebt en een tevreden baby, dan wanneer je s nachts veel wakker bent en of een huilbaby hebt.

Toen Flore geboren werd was Mees vier jaar en Vive twee jaar! Mees zit sinds september op de basisschool (als die open is ;-)) en Vive gaat twee dagen per week naar het kinderdagverblijf. Allebei wisten ze maar al te goed dat ze een zusje zouden krijgen. Mees was 18 maanden toen Vive werd geboren, dus het verschil in bewust meemaken was nu wel enorm leuk om te zien. We hebben met z’n allen de babykamer geverfd, de kleertjes uitgezocht en klaargelegd en telden de dag af naar de bevalling. Ze stonden letterlijk voor het raam te wachten bij opa en oma om te kijken waar wij bleven met de baby haha.

Maar goed, de verschillen, zoals wij het ervaren hebben en ervaren.

Van geen naar een kind;

Dit vond ik de makkelijkste overgang. Mees was ook echt een heel makkelijke en tevreden baby, sliep gelijk door en heeft ons voor altijd op een enorme roze (blauwe ;-)) wolk gezet. Vind het altijd wel grappig om te lezen dat de meeste mensen dit heel anders ervaren en van geen naar een kind de grootste overgang vinden. Hier vond ik dat dus niet. Voor ons waren er eigenlijk geen aanpassingen, we konden nog alles doen wat we deden en eigenlijk was het alleen maar nog leuker en mooier geworden. En vakanties met een baby/ een kind, ik kan het iedereen aanraden. Wat een fantastische herinneringen.

Van een naar twee kinderen;

Dit vonden wij de grootste overgang. Ondanks dat we wederom weer een slaapkopje erbij hadden en ze een heel tevreden babytje was! In het begin vond ik het nog hetzelfde als de overgang van geen naar een kindje, maar later merkte je wel echt dat heel veel drukker is, je meer moet plannen, ze vragen allebei aandacht van je en voor het eerste merkte ik dat niet meer alles kon wanneer het ‘’zou moeten’’. Bij een kind heeft altijd een iemand zijn of haar handen vrij, met twee - kleine - kids, heb je dus soms allebei je handen vol haha. En dat is echt niet erg, met heel veel liefde zelfs. Maar anders is het dus wel.

Denk vooral hier dat het verschil in leeftijd wel mee kan spelen, zit er een groot leeftijdsverschil tussen dan zal je dit heel anders ervaren. Mees en Vive schelen ‘’maar’’ achttien maanden. Wanneer de oudste al op de basisschool zit, zal dit heel anders zijn denk ik.

Van twee naar drie kinderen;

Een gezellig drukke boel was het hier in huis al. Lekker druk en gewoon een heel gezellig en best wel een georganiseerde chaos haha. Wederom weer gezegend met een enorme slaapkop en doorslaper vanaf dag 1 - ja ik weet ook niet hoe kan.

Zij gaat lekker in ons ritme mee en wij eigenlijk ook in haar ritme. We werken veel thuis, dus we hoeven haar niet telkens uit haar bedje te halen. Ze heeft altijd wel iemand die boven haar komt hangen om te ‘’spelen’’ en lekker te knuffelen. Veelal hoor je, ‘’de derde doe je er wel even bij’’..

Even is het zeker niet, je hebt het echt wel nog drukker. Maar je (ik) vind het allemaal wel prima nu. Lukt het niet om je ’s avonds in bad te doen, prima, morgen weer een dag. Is de wasmand, wasmachine en droger al gevuld en heb ik geen zin.. ach ja, ook dat kan wel even wachten.

Ik ervaar het vooral als enorm gezellig, ik zie hoe ze van elkaar genieten en hoe ze ook echt niet zonder elkaar kunnen (ook soms niet met haha). Ze zijn zoveel samen, spelen samen, maken samen grapjes en zijn gewoon zo lief naar hun kleine zusje. Ze hoort er echt bij. En ik heb maar twee handen, maar Flore heeft naast die twee handen echt nog de liefste papa, broer en zus. En met z’n allen hebben we heel veel handen!

Wat wel zo is, hier kwam bij de derde nog het meeste ‘’geregel’’ kijken..

- Op tijd inschrijven voor het kinderdagverblijf - die wachtlijsten worden met de dag langer

- Een verbouwing op zolder - we moesten de slaapkamers opnieuw indelen en daar hoorde hier wel een grote verbouwing bij.

- Een nieuwe auto - zijn er niet heel veel waar je drie echte kinderstoelen (dus geen los zitje) met de Isofix op de achterbank kan hebben.

- Denk trouwens ook dat ik maar snel een bakfiets moet aanschaffen, voor drie kids zooi meenemen haha.

- Oppas regelen voor drie kids is ook wel een uitdaging - even snel een iemand vragen is niet echt een optie.

- Je verlof is echt heeeeeel anders (als de school dicht is en je met twee kids thuis zit)!

Het grooste verschil in van twee naar drie kinderen? De decibellen haha. Maximaal aanwezig. Stil is het hier nooit meer. Alleen ’s nachts, als iedereen slaapt.. en ik tussen de slaapkamers heen en weer wandel om iedereen nog even van een dikke kus en knuffel te voorzien.

P.s. zie dit artikel niet als in wat goed of fout is. Doe vooral wat je hart wenst en dan hoop ik dat die wens mag uitkomen!

P.p.s. ben benieuwd of dit voor jullie herkenbaar is? Hoeveel kids hebben jullie en hoe groot is het leeftijdsverschil?