Van 'Nooit!' naar 'Ooit...'
Een beschrijving hoe deze mama van 'Nooit!!' naar 'Ooit...' groeide...
~
'NOOIT!!!' riep ze over ringen.
'NOOIT kinderen' zei ze hard.
'Nooit...' fluisterde ze steeds zachter,
en haar hard dat werd een hart.
~
'En als... Dan moet alles anders! Achterstevoren en op zijn kop.
Onze eigen-wijs vindt de weg wel,
wij volgen ons eigen pad.'
~
De volgorde werd ons zooitje,
het leven zo ons eigen feest.
Maar altijd die veilige haven,
vol Liefde is ons Thuis geweest.
~
13 jaar nu in onze rugzak,
onderweg veel bijzonders geleerd.
~
'OOIT...!' fluisteren ze nu samen.
'Ooit maken we ons feest compleet.'
~