10 jaar geleden
Van geluk naar verdriet
Ineens zitten we in een draaimolen. We dachten happy zwanger te zijn, mijn de 8 weken echo liet wat anders zien.
In juli besloten we dat we graag een tweede kindje wilden. Een maand later raakte ik al zwanger. wat waren we blij. Na 6 weken de verloskundige gebeld voor een afspraak. die werd ingepland in de 8e week van mijn zwangerschap. Hoewel ik bijna niet misselijk was voelde ik me echt zwanger en hadden we geen moment het idee dat het op een miskraam uit zou draaien. Maar ons geluk veranderde in enkele minuten toen de verloskundige de echo maakte. De echo liet geen minimensje zien maar enkel een lege vruchtzak. Weg was onze droom en geluk maakte plaats voor verdriet. We kwamen in een draaimolen terecht van verdriet. We wilden sterk blijven voor onze dochter, maar dat ging heel moeilijk. De miskraam kwam enkele dagen later vanzelf op gang en dat maakte het verdriet nog wat groter. Inmiddels heb ik mij er bij neergelegd.
Wat ik wel erg vind is dat er bij onze vrienden en kennissen en de collega's van mijn man geen plek bleek te zijn voor het verdriet wat mijn man had.Even huilen mocht wel maar dat hij het er nu nog moeilijk mee heeft begrijpen maar weinig mensen. er wordt hem letterlijk gezegt dat het voor mij als moeder erger is....
We proberen het nu te verwerken en hopen in de toekomst toch een tweede wonder in onze armen te kunnen sluiten
Anoniem
Jullie mogen verdrietig zijn! Het was zo fijn dat vlak na jullie besluit om nog een tweede kindje te willen de wens al uit kwam. Een aantal blijde weken volgden en dan zo pats boem, spat de droom uiteen. Wie beslist dan dat je niet verdrietig mag zijn of hoe lang je verdrietig mag zijn. Voor vrouwen is het vaak emotioneler maar zijn we dat niet over het algemeen ook. Mannen zijn net goed verdrietig en mogen dit uiten. Gebrek aan inlevingsvermogen is het als er wordt geroepen dat het nu maar klaar moet zijn.
Anoniem
Wat kunnen mensen toch hard zijn. Waarom zou een vader geen verdriet mogen hebben.... Fijn dat jullie het samen wel kunnen delen! Heel veel sterkte hoor voor jullie allebei!
spirnay
Veel sterkte! Helaas is er maar weinig begrip voor vaders, niet alleen met miskramen maar ook met vroeggeboortes, overlijden etc. Dat zie je ook terug aan het weinige verlof wat een vader krijgt na de geboorte. Voor hem slechts 2 dagen betaald.... Hopelijk mogen jullie gauw weer zwanger zijn!
Anoniem
Het heeft mij een maand gekost.. toen kreeg het een plekje..gelukkig... Ik den er nog veel aan hoor nu 2 jaar geleden.. vooral omdat ik nog steeds maar 1 meisje heb en het nog steeds niet gelukt is..