Van een doodvonnis naar hoop!
Ontzettend moe en mentaal een wrak maar we blijven strijden..
Zoals jullie in mijn vorige blog gelezen hebben zou ik op 13-02 de uitslag van de scan krijgen.
De uitslag laat altijd een dikke week op zich wachten en dat maakt mij enorm onzeker en angstig. Dus mailde ik de dag na de scan de oncoloog en kreeg ik woensdag plots telefoon.
‘Hoi Jennifer, de oncoloog hier. De scan ziet er goed uit!!!’
W a u w !!!
Zo enorm dankbaar….
Vandaag moest ik naar het ziekenhuis voor de kuur. Het blijft ontzettend zwaar want ik heb last van bijwerkingen en ik ben sinds vorige week weer alleen. Geen partner, geen schouder om op te leunen en niemand die mij lift wanneer ik down ben. Maar weet je, ik red mij wel. Ik ben sterk.
Lieve mensen, geef nooit op! Ga tot het uiterste.. Blijf vechten. In september werd ik opgegeven en kijk waar ik nu sta.
Ik leef!
Ik zou graag met mijn kindjes op vakantie willen maar kan dit alleen helaas niet betalen. Zou jullie mijn link willen delen of zelf een kleine donatie willen doen? Mijn dank is groot!
Liefs
Mama_en_maagkanker
Leef, Leef elke dag. Je doet het super goed. Kracht en de liefde die krijg je ongetwijfeld volop van de kindjes. En die schouder om op uit te huilen, ventileer hier maar :) heel veel mama's - en papa's - die je met plezier een hard onder de riem zullen steken
Rineke
Hi Jennifer, je bent supersterk! Ik wens je veel kracht toe ❤️
Joann123
Wat fijn om te horen!❤️