Van baby naar dreumes: haar eerste verjaardag!

In mijn vorige blogs las je dat wij continu bezig waren met het achterhalen wat Mila mankeerde. Nu we hier achter waren (te grote neusamandelen) konden we ons focussen op een heel gedenkwaardig moment. De eerste verjaardag van Mila. Hier was ik overigens al maanden mee bezig want ik wilde dat het dan ook echt een mooie dag zou zijn om op terug te kijken. Correctie: meerdere dagen. Want er werden best wel wat mensen uitgenodigd en allemaal tegelijkertijd was een beetje druk. Ik weet nog dat ik behoorlijk lang nagedacht heb over wie wanneer komt. Dat was nog best een gepuzzel. Buiten dat moest er nog meer geregeld worden. Een taart natuurlijk. Een cakesmash leek mij heel erg leuk, maar ik schrok me wezenloos van de prijzen die sommige fotografen ervoor vroegen. Kan ik wellicht zelf iets in elkaar flansen? 

Na veel materiaal bij elkaar te hebben verzameld, dit dus toch maar eens geprobeerd. Dit was nog lastiger dan ik had gedacht. Want alleen al het stil zitten van Mila was een hele opgave. Toch maar eventjes verder kijken. Om precies te zien moest ik een aantal deuren verder kijken, want een buurvrouw/ oude bekende van mijn vriend was iets handiger met een camera. Met 11 maanden konden we terecht bij haar en wat heeft ze het ontzettend leuk gedaan. Vooral omdat Mila hier ook niet echt heel makkelijk was. Wat een geduld.

De uitnodigingen (met foto's) waren gemaakt en verstuurd, de versieringen kwamen langzaam binnen en nu dus verder in mijn zoektocht naar een taart. Want ik moest een koemelkvrije taart natuurlijk. Dat gecombineerd met een hele mooie eerste taart vond ik wat lastiger. Vanuit mijn eigen jeugd weet ik nog dat ik ieder jaar uitkeek naar de taart die zou worden geserveerd. Het leek me leuk als Mila dit ook zal hebben in de loop van de tijd, want nu zal ze het zelf nog niet heel erg bewust meemaken. Zoals ik aangaf was dit iets moeilijker te verkrijgen dan ik had gedacht en het moet ook wel lekker voor iedereen zijn natuurlijk. Uiteindelijk heb ik dus gewoon een taart met koemelk gekocht en voor Mila en mezelf een aantal kleine taartjes die zowel glutenvrij als koemelkvrij waren. Zo konden wij ook genieten van een aantal lekkere gebakjes. Achteraf vond ik de taartjes lekkerder dan Mila. Zij vond vooral het spelen met de taartjes leuker maar het zag er ontzettend feestelijk uit. 

Het werd allemaal steeds meer een geheel, maar nu moesten we nog nadenken over een cadeau. Dit hadden we ook niet zo heel erg snel en hier hebben we dus ook wel een tijd over nagedacht. We vonden een keukentje ontzettend leuk, maar zelf had ik niet echt het idee dat ze hier al veel aandacht voor zou hebben. Ik kwam ook nog de Wobbel tegen. Dit is naar mijn idee niets meer dan een kromme plank. Het zal vast de ontwikkeling stimuleren en kinderen kunnen dit wellicht geweldig vinden, maar vroegen ze nu echt zo een 100 euro voor een kromme plank? Dit vonden we het allebei niet waard. Wellicht is een fietsje een leuk idee? Dit zou ze misschien ook nog niet echt kunnen, maar ach we kunnen het maar beter alvast hebben. Uiteindelijk een mooie fiets van Smoby gevonden en nog een kleine draaimolen waar ze nu al mee kon spelen. 

En toen was het zover. 8 oktober 2021. Precies een jaar geleden zou onze mooiste droom uitkomen. We zouden ouders worden van een prachtig, lief en vooral ondeugend meisje. Nu één jaar verder en wat hebben we ontzettend veel meegemaakt. Zo veel mooie momenten, maar ook wel de zorgen af en toe. Want in dit jaar heb ik één ding geleerd. Bij de geboorte van je kindje komt er naast heel veel liefde ook iets anders, namelijk bezorgdheid. Mijn zus was de avond eerder gekomen om mee te helpen met het versieren van het huis. Ik kan je zeggen het zag er ontzettend feestelijk en gezellig uit allemaal en de stemming zat er dus al vroeg in. Uiteraard mocht ook een mooie verjaardagsoutfit voor Mila niet ontbreken. 

Nadat iedereen klaar was met omkleden, haren doen en natuurlijk de nodige make-up kon de eerste dag van de verjaardag beginnen. Mijn kant van de familie zou deze eerste dag komen. In de middag de kant van mijn moeder en in de avond de kant van mijn vader. Op dag 1 ben je al zo gigantisch verwend. Een tipi-tent van opa en oma en een aantal gepersonaliseerde boeken. Van tante een loopkarretje (Little Dutch) en oom wilde graag een Tommy Hilfiger jasje kopen. Van opa (mijn vader) heeft ze een schattig stoeltje gehad waar ze lekker in kan zitten om haar favoriete serie te volgen. Want hoe hard ik in het begin ook riep: 'mijn kind gaat niet zoveel tv kijken!' hoe fijn ik het af en toe vind dat ze daar eventjes mee bezig is. Voor de rest heb ik op lijstje.nl een aantal cadeautjes gezet zodat familie wist wat ze konden kopen. Ze hebben hier goed naar gekeken en wat heb je veel gehad. Ideaal trouwens die website. Zo krijg je niets dubbel en krijgt je kindje precies het speelgoed waarvan jij weet dat ze het leuk vind. In ieder geval was dit een heel erg geslaagde eerste dag. Ik was heel erg bang dat Mila huilerig zou zijn, omdat er behoorlijk wat op haar afkwam, maar dit was helemaal niet zo. Ze genoot zichtbaar en mama en papa dus ook.

Op naar dag 2. De familie van mijn vriend zou nu langskomen en dat waren er iets meer bij elkaar. Maar wat een gezelligheid op haar eerste verjaardag. Het riedeltje begon weer van vooraf aan. Van zingen tot taart eten naar cadeautjes en veel knuffelen met familieleden natuurlijk. En wederom heeft Mila het onwijs naar haar zin gehad. Van deze oma en opa kreeg ze een theeserviesje van Fisher Price, waar ze tot op de dag van vandaag helemaal gek op is. Van haar tante en oom kreeg ze allerlei dingen van Little Dutch. Dit merk stond overigens wel centraal tijdens haar verjaardag. Uiteraard had ik daar via de website wel een klein beetje in gestuurd, maar iedereen had massaal ervoor gekozen om dit te geven. Een schot in de roos, want het is niet alleen heel leuk maar het ziet er ook nu super leuk uit. In de avond kwamen er nog een aantal vrienden langs, maar toen was toch echt het moment daar. De eerste verjaardag van onze dochter was ook weer voorbij. Hier kijk je al die maanden naar uit. Iedere maand sta je stil bij het feit dat ze weer een maandje ouder is. Als iemand vroeg hoe oud mijn kindje was kon ik dit uiteraard op de maand nauwkeurig zeggen. Zal ik dit nu nog zo hebben of is ze gewoon 1 jaar? We zullen het zien. 

Na deze geweldige dagen weer over tot de orde van de dag. We leven verder naar 3 november 2021. De dag dat onze meid is geholpen aan haar neusamandelen. Maar in de tussentijd hebben we natuurlijk ontzettend genoten van onze kleine meid. Onze dreumes die zich iedere dag meer en meer ontwikkeld.

In mijn volgende blog lees je hoe 3 november 2021 is verlopen. De dag dat mijn meisje onder narcose ging en ik dit toch veel zwaarder vond dan gedacht.