Van één naar twee kinderen

Er komt een punt dat je weer open staat voor een tweede kind. Dat punt kregen wij toen Quinn één werd. Na een verdrietige miskraam mochten we dan in september weer vol geluk uitkijken naar een broertje of zusje voor Quinn. Een idee wat nog erg abstract blijkt, want ook al heb je al een kindje... Hoe zal het met een tweede erbij zijn? Ik had geen idee..

Ik verwachtte een zware tijd. Een zware kraamweek waarbij ik alleen maar boven zou zijn, net zoals bij Quinn. Maar hoe moesten we dat dan doen? Want quinn wil natuurlijk ook aandacht van mama. En als de baby dan gevoed moet worden, hoe hou ik mijn tweejarige peuter dan in bedwang? Ze gaat vast alles doen wat ze niet mag op dat moment omdat mama dan even niet snel kan ingrijpen. En jaloezie? Zal ze haar broertje straks van de bank afgooien? Zal ze mama minder leuk vinden omdat ik continu moet voeden? Allemaal ideeën die in m'n  hoofd rondspookten. En zoals te lezen; de meesten zijn rampscenario's. Vooral de zaken die 'mis' konden gaan spookten door m'n hoofd. 

29 april was het dan zover. Ik werd ingeleid. Quinn kwam die dag gelijk kijken met opa en oma. Ze vond de baby interessant, zoals ze baby's altijd interessant vindt. Na een dagje ziekenhuis mocht ik dan naar huis. Ik voelde me goed! Zo goed dat ik geen enkele dag boven heb doorgebracht. Quinn was nog erg onder de indruk van Xavi, in positieve zin. Op het huilen na, zodra Xavi huilde moesten wij van haar zo snel mogelijk hem troosten. Huilen vindt ze maar niks. Xavi vindt ze echter geweldig..

Er is geen jaloezie tot nu toe. Het is voor Quinn duidelijk dat Xavi bij mama moet drinken. Dit benoemt ze zelf ook al: "Tati drinken mama tieten". Lang leve de peutertaal :) als ik ga kolven snapt ze ook al dat er melk voor Xavi uit komt. Ze komt me op haar manier helpen. Boertje na de voeding? Mevrouw komt even op de rug kloppen. Ze wil haar broertje ook regelmatig 'even vasthouden'. Lees: maximaal 10 seconden om vervolgens een duidelijke "Nee" te verkondigen. Dan is het klaar, maar dat is ook prima. Ze commandeert me soms dat ik Xavi in de box of de wipstoel moet leggen, want dan kan ze erbij kijken. Als hij smorgens nog in bed ligt als we beneden komen dan begint de dag met: "Tati nou?". Ze is zo lief voor haar broertje en het gaat allemaal eigenlijk zoveel makkelijker dan alle scenario's die ik in m'n hoofd had van tevoren. De nachten zijn nog wat onrustig voor Quinn, helaas wordt ze vaak wakker. Dit zal vast snel zijn ritme vinden. 

Wat ben ik trots op mijn mooie gezin. Wat is het toch weer bijzonder, hoe cliché dat ook klinkt. Nog eentje: het gaat wederom zo snel! We genieten volop van ons rustige mannetje en onze actieve, steeds meer babbelende peuter. Quinn, even in het bijzonder voor jou: je doet het geweldig! Er is zoveel veranderd de afgelopen weken, soms is dit moeilijk voor je. Gelukkig blijf je de vrolijke, gekke en lachgrage peuter die we kennen en die ons iedere dag weer trots maakt.