3 jaar geleden
Vallen, opstaan en weer doorgaan
Maar deze keer lukt het niet ...
Het leven heeft mij al meerdere keren zwaar laten vallen. Doorheen mijn blogs, zal ik jullie hierover vertellen op de gepaste momenten. Elke keer opnieuw vocht ik terug en stond ik weer op. Ik ben van nature een positief ingesteld persoon. Je hebt namelijk altijd twee keuzes. Of je gaat in een hoekje zitten treuren of je gaat ervoor en laat je niet kennen. Het lukte mij steeds en maakte mij een sterk persoon dat onverslaanbaar leek te zijn. Inderdaad leek... tot mijn laatste zware val in het leven namelijk de diagnose van mijn zoontje.
Die 8 maanden waarbij hij intensieve behandelingen kreeg werkte ik op automatische piloot. Ik dacht niet te veel na (ik kreeg er ook de tijd niet voor). Na die 8 maanden kwamen we in de onderhoudsfase. Eindelijk! Het zwaarste was achter de rug en we kunnen terug ons normale leventje proberen op te pikken. Op zijn minst dat dacht ik.
Het normale leven kwam inderdaad min of meer terug en we hadden meer ademruimte. De automatische piloot werd uitgeschakeld en ingeruild door gepieker. Ik begon veel na te denken en het besef kwam wat er die laatste maanden allemaal was gebeurd.
Er kwam ook angst bij kijken waarbij ik bijna elke nacht met hartkloppingen wakker werd. Ik had mijn klop gekregen en geraakte deze keer dus niet meer recht.
Nog steeds zit ik in die dagelijkse strijd met honderden vragen en emoties. Het zal veel tijd vragen met de hoop of ik ooit weer rechtop zal geraken en kunnen doorgaan...