Snap
  • Mama
  • Relatie

Vakantie Spanje part 5

De laatste 2 dagen van onze vakantie in Spanje breken aan en we gaan nog een hele dag naar Barcelona samen met Tom en de meisjes.

Als ik na een paar uur wakker wordt van het licht buiten is mijn eerste gedachte: O mijn god..ik moet Tom zo onder ogen komen..we hadden al eerder afgesproken vandaag naar Barcelona te gaan met de kinderen, zou hij dat nog steeds willen na gisteravond? Tom had gezegd dat hij eerder naar huis wilde gaan rijden zodat de meisjes nog even thuis rustig konden acclimatiseren, dat betekende dus dat vandaag onze laatste dag samen zou zijn..Erg lang om te piekeren heb ik gelukkig niet want zoon word wakker en staat meteen op "aan". Als we even later buiten ontbijten zie ik ook de meisjes naar buiten komen..Ik slik de zenuwen weg die ik voel en besluit meteen naar Tom toe te lopen om te zien hoe het ervoor staat. Hij staat met alleen een broek aan brood te smeren..als hij me ziet lacht hij en zegt: zo ben je al bijna klaar om naar Barcelona te gaan? Gelukkig hij heeft er zo te zien geen spijt van denk ik bij mezelf. Ik stotter wat over zonnebrand en broodjes en Tom loopt naar me toe, trekt me de badkamer in en fluistert in mijn oor: Alles oké, ben je relaxed? Nou ik eh ben bijna weer relaxed zeg ik..Tom lacht en zegt geen zenuwen toch? Nergens voor nodig en hij tikt me op mijn billen terwijl hij me de badkamer weer uitduwt, gauw auto inladen en gaan! Zo ik moet even wennen aan dit type man..die initiatief neemt, zo ondernemend is en relaxed met kinderen om hem heen. Maar ik hou er wel van! Na een half uur is alles klaar en we vertrekken naar Barcelona, we parkeren de auto in een buitenwijk en nemen een taxi naar de Sagrada familia, daar lunchen we even in het park en genieten van het uitzicht. De kinderen spelen met elkaar en we lijken zo net een gezinnetje. Tom en ik kletsen over reizen en kinderen en hoe leuk we Barcelona allebei vinden. Af en toe pakt hij me even vast, maar we zijn ons allebei bewust van de kinderen om ons heen en beiden vinden we het niet oké om voor hun neus heel klef te gaan doen. We gaan verder met de metro naar het Park Guell, het is best warm en met 3 kinderen 2 keer overstappen en nog een eind omhoog lopen is best een uitdaging. De nodige: ik moet plassen of ik kan niet meer verder lopen komen een paar keer voorbij maar Tom blijft onder alles heel relaxed. Wat mij ook rustig houd en ik geniet er volop van. We halen wat te drinken en chips in een supermarktje en de kids maken hier gebruik van het toilet, we komen aan in het park en kijken lekker rond en kopen wat kleine souvenirtjes. Dan zien de kinderen een man staan die hele grote zeepbellen maakt en dat ziet er natuurlijk erg aantrekkelijk uit! Ze rennen er achteraan en letten niet meer op ons, dit vind ik een goed moment om dichter bij Tom te gaan staan en hij slaat een arm om me heen, we zoenen even en dan laat ik hem weer los. Over een paar uur gaat hij weer naar huis denk ik bij mezelf..Tom ziet dat ik ergens over aan het denken ben en zegt: Hee we zijn nu hier..geniet ervan en wat er morgen gebeurd komt morgen wel. Hij heeft natuurlijk gelijk maar het zit toch in mijn achterhoofd..De kinderen komen weer terug en zien er moe uit..we besluiten de kindervoetjes te sparen en zetten onszelf in de eerste beschikbare taxi naar de ramblas. Vanaf daar vertrekt de bus die zoon en ik nodig hebben om weer terug naar de camping te komen. Maar eerst lopen we nog even langs de boten bij het water en maken we wat leuke foto's met de kinderen. Als ik op mijn horloge kijk schrik ik van de tijd, de bus die we moeten halen vertrekt over 20 minuten en we moeten de hele ramblas nog over lopen met 3 vermoeide kinderen. Wederom blijft Tom kalm en zet zijn jongste dochter op zijn nek en begint met een stevige pas te lopen. Ik ga er achteraan met zoon en zijn oudste dochter aan de hand. We vliegen tussen de mensen door en ondertussen zien we de kraampjes en de levende standbeelden aan ons voorbij flitsen..de kinderen houden het maar net bij allemaal..Wonder boven wonder zijn we op tijd en moeten we in de haast afscheid nemen. Vlug geven we elkaar een knuffel en een zoen, Tom zegt: We houden contact..en ik geef hem een knipoog terwijl ik instap. Ik zie Tom met de meisjes verdwijnen in de drukte..

Haha verwarring..

7 jaar geleden

Hugo of Tom? :$ Leuk verhaal!

Dankje leuk om te horen!

7 jaar geleden

Vind je verhaal zo leuk om te lezen, love love love it