Uitslag en hoe nu verder.

Twee zorgenkindjes, daar denk je niet aan wanneer je wilt gaan proberen om kinderen te krijgen of zwanger te raken. Wij hebben vier kinderen waarvan er dus twee 'special need' kinderen zijn. Eén met autisme, waar we nog mee lopen te worstelen over hoe we dit het beste aan kunnen pakken. En gisteren hebben we te horen gekregen van de neuroloog dat er wat uitgekomen is bij de MRI. Mijn kleine meisje heeft bij haar kleine hersenen een afwijking zitten waar verder onderzoek naar gedaan moet worden, bij de de metabole arts.

Gisteren was er een opluchting dat er wat te zien was op de MRI, want dit zagen wij al jaren bij haar, en we werden vooral weg gezet als bezorgde ouders. Wat de neuroloog vooral zei was: "Helaas is er wat te zien op de MRI, wat ik liever niet zag. Maar ik kan me indenken dat het voor jullie een opluchting is". 

En dat was het. Gisteravond begon ik ineens te denken: "En nu? Hoe nu verder. Wat gebeurt er nu eigenlijk?" Ik kreeg een nare terugblik van mijn eerste keer dat ik mijn mooie meid in mijn armen kreeg. Namelijk het gevoel niet lang van je te mogen genieten. Zou dit echt uitkomen?

Er zijn zoveel soorten van metabolen ziekten, en elke is anders. Ik hoop maar dat de medische wereld veel voor ons kan betekenen. Ondanks mijn kids met iets speciaals zijn het wel mijn mooie kinderen. Mijn vlees en bloed.