3 jaar geleden
Twee mama's en kinderen; mag ik je iets vragen? | Deel 6
Keep up with the Ramdin's
Welkom terug en wat leuk dat je alweer deel 6 van onze reis van kinderwens, naar het zoeken van een donor tot moeder(s) worden komt lezen. Heb jij deze delen nog niet lezen? Waar wacht je op? Lees deze nog even gauw terug, zodat je helemaal op de hoogte bent!
HET VERVOLG
┌─────── •✧✧• ──────┐
-Ik ga op reis en ik neem mee...
└─────── •✧✧• ──────┘
Ach je weet maar nooit hé? Ik nam 'for just in case' een 'goedkope' zwangerschapstest mee.
Oh wat keken wij uit naar onze lange en welverdiende vakantie. En eindelijk was het zover op 08 december 2015 zaten wij in het vliegtuig richting Suriname en wij zouden pas begin januari 2016 weer terug komen naar ons koude kikkerlandje. Fact: Ik ben zelf in de winter jarig (10 febr'), maar ondanks dit ben ik echt één eerste klasse koukleum. Het idee om ergens lekker te kunnen genieten van de zon kijk ik echt altijd zo naar uit!
En ik al typend merk ik dat vanwege alle beperkingen die nu gelden, ik het op vakantie gaan wel echt mis. Snik snik, but okay i will skip the dramaaa!
Wij gingen niet alleen naar Suriname toe, wij gingen samen met mijn schoonmoeder en schoonzusje Lourdes en iedereen had er echt zin in. Iedereen die bekend is met Suriname weet dat de decembermaand in het teken staat van allemaal leuke feesten, je kan het eigenlijk een beetje vergelijken met alle leuke festivals in Nederland die in de zomerperiode plaatsvinden. Voor mij was dit mijn eerste keer dat ik naar Suriname ging en voor Ro voelde het echt als thuiskomen. Grote deel van haar familie woont in Suriname, bij wie wij ook dagelijks te vinden waren. En nee niet alleen om lekker te eten, maar zeer zeker ook voor de gezelligheid. Want gezellig was het zeker! Daarnaast verbleven mijn schoonmoeder en Lourdes bij de oma van Ro en sliepen Ro en ik weer ergens anders. Eerste paar dagen sliepen wij bij haar nicht en vanuit daar hadden ons eigen appartementje gezocht en gevonden. Dit vonden wij toch wel fijn, wij konden ons dan terug trekken wanneer wij dit wilde, tegelijkertijd hadden wij wat meer privacy en om niet te vergeten een warme douche!!
Ik vond het zelf ook wel spannend om Ro haar familie te ontmoeten. Dit was vooral vanwege het feit dat Ro en ik twee vrouwen zijn en ik niet wist hoe er in Suriname hiermee om werd gegaan en dat maakte het nog iets spannender. Wellicht is dit wel 'a stoy of my life' maar al mijn spanningen waren echt niet nodig geweest. Ik werd zo liefdevol onthaald en overal zo gemakkelijk bij betrokken. Ik voelde mij daardoor echt meer dan welkom en het leek daarom alsof ik de familie al langer kende.
Voor degene die dit lezen en zelf ooit of nu zwanger zijn, ik ben heel erg benieuwd hoe dit voor jullie was/is. Ik hoorde namelijk wel eens om mij heen; 'Ik wist al gauw dat ik zwanger was'. Ik weet niet waarom, maar ik had al vrij snel het idee of moet ik zeggen het gevoel dat ik wel eens zwanger kon zijn. Waar deze gedachte vandaan kwam, ik zou het echt niet weten. Wellicht was het gewoon mijn verlangen naar een kind, wat ervoor zorgde dat ik dit gevoel kreeg. Ik heb werkelijk waar geen idee. Ik was ook wel een beetje bang om teleurgesteld te raken, want ik wilde heel graag met mijn wederhelft ons eigen gezin starten. Doordat wij toch begin december 2015 hadden geoefend, had ik ergens stiekem toch hoop. Ik probeerde dit gevoel wel los te laten, in hoeverre het mij ook los liet.
Toen wij ruim een week in Suriname waren gingen wij naar een verjaardagsfeest toe van een nicht van Ro. Ik had hiervoor eigenlijk helemaal geen alcohol gedronken, maar deze avond had ik wel wat gedronken. Waarom? Jaaa het zou vast niet zo zijn, ik ben heus niet zwanger. Dit voelde alleen vrij snel toch niet zo prettig, wat als ik wel zwanger zou zijn? Dan is dit wel roekeloos en ik had daarom los van deze avond verder ook geen alcohol (meer) gedronken. Het was alsof mijn lichaam toch wel tegen mij sprak en ik wilde geen onnodige risico's (meer) nemen.
Ik kreeg toch wel met de dag meer het gevoel dat ik echt wel eens zwanger kon zijn en Ro en ik hadden het hier ook steeds vaker over met elkaar. Dit gevoel werd alleen maar groter toen mijn cyclus niet kwam en mensen; ik heb een zeer regelmatige cyclus. Aan de andere kant betekend op vakantie zijn soms wel wat voor mijn cyclus, zij komt dan ietsjes later, duurt wat korter etc. Inmiddels was ik al een paar daagjes overtijd, als het aan mij lag deed ik gelijk een zwangerschapstest, maar dit hebben wij niet gedaan. Ik weet eigenlijk niet meer zo goed waarom niet, ik herinner mij dat Ro wilde wachten, niet te overhaast een zwangerschapstest wilde doen en ik kon mij hier wel in vinden. Ik had alleen wel sterk het idee dat ik weleens echt zwanger kon zijn en ik zou dan best teleurgesteld zijn als ik toch niet zwanger bleek te zijn. Wij hadden met elkaar afgesproken dat wij op eerste kerstdag een zwangerschapstest zouden doen en niet eerder. Wij maakte hier nog grapjes over, dat dit wel eens ons mooiste kerstcadeautje zou kunnen zijn. In de ochtend van 23 december 2015 toen ruim een week overtijd konden wij beiden echt niet meer wachten. Eerste kerstdag leek opeens nog zo ver weg. Het begint met een grapje:
Gaan wij gewoon de zwangerschapstest doen?? Waarom zouden wij nog langer wachten?? Jaaa echt hé? Lets do it!! Ja!! Echt? Jaa laten wij het doen!!! Oh neeeeeee wat gaan wij dit echt doen? Jaaaaa!!!!
Toen wij beiden jaa zeiden om een zwangerschapstest te doen, stond ik op als Speedy Gonzales. Je weet maar nooit voor hetzelfde geld zei Ro opeens; 'Nee laten wij toch nog even wachten tot eerste kerstdag'! Dit wilde ik voorkomen hihi! Ik haalde de zwangerschapstest uit mijn koffer, ging naar de wc toe en ik legde de zwangerschapstest op zijn kop neer. Ik durfde er niet naar te kijken. Ook al had ik het idee dat ik echt zwanger kon zijn, ik had verder nog steeds geen last van kwalen of iets wat dit konden bevestigen. Alleen een zwangerschapstest kon antwoord geven op de vraag of ik wel of niet zwanger was en wij dan eindelijk samen een gezin konden gaan starten. Oh en nu was het natuurlijk weer wachten!! En dat is zoals jullie inmiddels wel weten nou niet echt bepaald mijn hobby! Je kan je wel voorstellen dat die paar minuten wel uren leken te duren. Naar een paar minuten konden wij de zwangerschapstest omdraaien, ik durfde nog steeds niet te kijken, Ro pakte de test en keek zij als eerst. Ik bleef nog in spanning, ik was zoooo zenuwachtig. Hier kwam het moment van de waarheid:
Zij zei: "oh my god je bent zwanger", Dit zei zij alleen met zoveel verbazing dat ik niet kon geloven dat zij echt serieus was. Ik wist niet hoe snel ik ook moest kijken en duidelijker konden de streepjes voor ons niet zijn. Ik was echt zwanger!!!
Wij waren blij en tegelijk zaten wij nog met zoveel ongeloof! Ik deed een vreugde dansje, wij knuffelden wat en Ro kon het gewoon nog steeds niet geloven. Ik zie haar nog steeds met zoveel ongeloof op bed zitten! Wat een mooi moment was dit zeg! Pas als je zwanger bent, merk je aan jezelf hoe graag je dit wilt delen met je naaste. In ons geval wist eigenlijk niemand in onze naaste omgeving hoever wij met onze reis waren en zij wisten al helemaal niet dat wij begin december hadden geoefend. In plaats van het nieuws van de daken te schreeuwen stuurde wij "L" het volgende Whats App berichtje:
Dag L,
Vanuit het zonnige Suriname het volgende nieuws:
"L" was net zo verbaasd als ons en was heel erg blij voor ons liet hij weten!
Ik wilde het hierna aan niemand anders vertellen en er echt ons geheim van maken. Ro wilde dit ook, maar aan de andere kant wilde zij dit nieuws graag met haar familie delen; juist nu wij nog in Suriname waren. Wij hebben toen samen besloten om het aan de familie te vertellen en ik heb het mooie nieuws toen ook met mijn moeder gedeeld. Zij kon dan niet achterblijven! Wat een liefdevolle reacties zeg! Iedereen was al lief voor mij, maar nadat zij wisten dat ik in verwachting was waren zij nu extra op mij aan het letten. Eet ik wel, drink ik wel goed, ik hoefde maar iets te vragen en alles zou volgens mij wel kunnen. Zij zeiden een zwangere vrouw mag je niets ontnemen. Iets voor elke vrouw om te onthouden! Hihi
Gelukkig voelde ik mij goed, ik had nergens last van en wij konden zeer zeker nog genieten van onze vakantie. Misschien vanwege dit mooie nieuws toch wat minder feestjes bezocht als eerder gedacht, maar het was goed zo. Ro merkte ook (en ik merkte dit ook aan haar) dat zij mij echt niet uit het oog wilde verliezen als wij ergens waren. Het was zo lief en super schattig als ik hieraan terugdenk. Ik wist meteen dat onze kinderen enorm zouden boffen met haar als Mama
Dit was deel 6 van onze reis, nu denk je waarschijnlijk hoe nu verder? Komt er nog een vervolg? Jaaa zeker!! In de volgende blog zal ik jullie in een vogelvlucht meenemen door mijn zwangerschap en bevalling en daarna zal de reis zich gaan vervolgen. Ik heb namelijk onze eerste zoon gedragen en Ro heeft onze tweede zoon gedragen. Deze reis lijkt zeer zeker niet op onze eerste reis!
Ik wil jullie wederom bedanken voor het lezen van dit deel en heb je vragen stel deze gerust!
Stay tuned voor de volgende delen. Show some love and love. Vergeet niet op het ❥ te klikken. Neeee je hoeft hiervoor niet lid te zijn van Mamaplaats en ben je wel lid? Volg mij dan om niets te missen! Mocht je het leuk vinden om mij ook via IG te volgen? Leuk!! Gewoon doen!! Direct link kun je hieronder en in mijn bio vinden.