Twee mama's en kinderen; mag ik je iets vragen? | Deel 4

Daar ben ik weer!! Leuk dat je deel 4 van onze reis komt volgen. Voor wie deel 1, 2 en 3 hebben gelezen; jullie zijn al op de hoogte dat ik in meerdere delen vertel over onze reis van kinderwens, naar het zoeken van een donor tot moeder(s) worden. Heb jij deze delen nog niet lezen? Schaam je hihi. Nou kom op waar wacht je op? Lees deze ook dan gauw even terug, zodat je helemaal op de hoogte bent!

OKÉ DAN NU HET VERVOLG... ... ... 

Yes het is 16 oktober 2015 de dag dat wij "L" in real life zullen gaan ontmoeten. Wat gierden de zenuwen door mijn lijf zeg. Ik was zo nerveus. 

Samen hadden wij wat vragen/onderwerpen bedacht waar wij het over zouden willen hebben, veel van deze vragen/onderwerpen zijn al per email besproken maar in real life is het ook prettig om het erover te hebben. 

Tegelijkertijd probeerde ik ook 'down to earth' te blijven. Ik zei tegen Rowena wat als dit een oplichter is, jaa wat doen wij dan? Wij zijn twee vrouwen. Ik dacht serieus aan ontvoering etc etc. Weet niet hoe 'down to earth' dit eigenlijk is, zo terugkijkend. En schrik niet maar ik vroeg wel aan Rowena -de nuchtere van ons tweeën- moeten wij een zakmesje of iets meenemen om ons in het ergste geval te kunnen beschermen. Althans poging tot, sterk ben ik fysiek in ieder geval absoluut niet.

Dames, dames en heren wie dit lezen: wat lachen Rowena en ik nog steeds zo om mijn uitspraken en gedachtes van toen. Rowena keek mij op dat moment ook echt aan en als blikken konden doden...... Ze vroeg uiteindelijk maar of alles wel goed ging met mij. Ik weet zo terugkijkend ook niet zo goed waar deze gevoelens vandaan kwamen. Alles leek gewoon te mooi om waar te zijn. Wie weet dat ik om die reden allemaal scenario's in mijn hoofd haalden. Om tjah ergens mijzelf tegen een eventuele teleurstelling te beschermen. Andere kant vond ik het ook echt gewoon spannend en je hoort zovaak van die 'malle' verhalen dat ik het ook wel met elkaar besproken wilde hebben. 

Wij stapten de auto in en voor degene die nog weten wat zij net hebben gelezen en afvragen met of zonder ↠ dan is het antwoord zonder zakmesje hahaha. Wij woonde (en wonen nog steeds) in Almere en het was ruim anderhalf uur rijden, ik herinner mij nog dat het wat regende die avond toen wij aan het rijden waren. Wij waren een beetje aan praten, dromen over een eventuele toekomst, wat muziek aan het luisteren en dan voor ik het wist waren wij er al. Wauw die anderhalf uur ging toch best snel. 

O en de zenuwen die ik had, jullie hebben echt geen idee. Wij parkerden de auto, er was geen plek voor de deur dus wij moesten iets verder weg van de ingang parkeren. Wij lopen naar binnen, keken om ons heen of wij "L" zagen zitten (hadden hem op foto's al wel gezien). Neee wij zagen hem niet, wij besloten te gaan zitten en bestelden alvast wat te drinken. Nu is wachten zoals jullie weten al niet mijn hobby, maar nu leek elke minuut wel een kwartier te duren. Wij namen onze vragen door, o wacht iemand kwam naar binnen, was hij het? Neeee en wij vervolgden ons gesprek. Ik begon ook weer over onze veiligheid: wie weet werden wij nu al in de gaten gehouden door een handlanger ofzo, tjah wie zal het zeggen en ik was van mening dat wij echt niet samen naar de auto moesten terug lopen. Beter dat een van ons haar leven op het spel zou zetten en de ander voor de deur op zou halen. Hahahaha jaaa weer ik met een van mijn gedachtes, ik had vroeger vast en zeker veel fantasie hihi. Ik was van mening dat eentje dan vanaf de deur de ander kon zien en wij zo zeker zouden weten dat ons niets zou overkomen en wij niet zouden worden gevolgd. Rowena keek mij aan en dacht bij haar eigen Koekkoek en ik moest maar even normaal doen. Oké ik probeerde mijn 'malle' gedachtes uit te schakelen.

Iedereen die naar binnen kwam, daar ging mijn hart sneller van kloppen. Totdat Rowena zei: dat is hem!! Wij knepen in elkaars handen en ik zei: jaaa dat is hem echt!!! 

Hij zag er precies uit als op de foto's die wij van hem hadden gehad. Yes! Geen catfish praktijken. Hij is lang en heeft een sportieve bouw. Hij zag ons ook vrij snel en hij kwam naar ons toe lopen. Hij heeft een fijne vriendelijke stem, welke al een beetje vertrouwd voelde vanwege alle verstuurde e-mails. Degene die mij kennen die weten dat ik echt niet op mijn mondje ben gevallen en best van praten houd.. Soms praat ik zoveel dat ze volgens mij gewoon niet meer naar mij luisteren hahaha. Jaa van je vrienden moet je het hebben hé?! 

Alleen tijdens dit gesprek kon ik zo goed als niets zeggen. Ik had klamme handen, keek hem alleen betoverd aan, zei ja en amen. Als ik sprak trilde mijn stem volgens mij zelfs. Ik heb amper gesproken die avond. Ik zag Rowena ook af en toe naar mij kijken, alsof ze met haar blik zei: Ga jij ook nog wat zeggen? Rowena is over het algemeen wat minder spraakzaam als ik, maar tijdens deze kennismaking had zei eigenlijk het hele woord gedaan. Zij is gewoon echt mij Yin en vult mij aan waar en wanneer ik dit nodig heb. 

Na het gesprek liepen wij samen terug naar de auto toe, jaaa jullie lezen het echt goed. Wij liepen samen, wel keek ik paar keer achterom, maar mijn 'malle' gedachtes waren wel weg. Op de terugweg hadden wij het gesprek met "L" geëvalueerd en wij wareb beiden enthousiast. De grote vraag voor ons was nu: Of hij ook enthousiast over ons was??!! 

Wij lieten er in ieder geval geen gras over heen groeien en stuurde hem de volgende dag al een e-mail waarin wij aangaven dat wij enthousiast waren. Ondertussen hadden wij vanuit onze kant onze zoektocht gestaakt, maar kregen wij nog wel reacties op onze geplaatste advertenties op verschillende websites. Wij reageerden eigenlijk nergens meer op, maar toen kregen wij een reactie van "P". Zijn reactie sprak ons ergens wel aan, maar wij twijfelden gaan wij wel of niet reageren. Wij besloten toch te reageren, want jaa je weet het maar nooit. Alleen naar één keer heen en weer mailen: hadden wij "P" vriendelijk bedankt en aangegeven dat wij hadden besloten om met iemand anders verder te gaan. Ons gevoel bij "L" was zo prettig dat het gras niet groener zou kunnen zijn aan de overkant. Voor ons was "L" de perfecte donor en waarom verder zoeken als iets al goed voelt?! ....... Juist gewoon niet doen! 

"L" reageerde ook vrij vlot op ons, hij liet weten dat hij alle vertrouwen in ons had en in ons als toekomstige mama's.. Het woord mama's riep vreugde op, it's about to go down!! Yeah!! In onze e-mail hadden wij wel aangegeven dat als hij ook enthousiast over ons zou zijn, dat wij niet zo goed wisten wat dan een logische volgende stap zou zijn. In zijn e-mail gaf hij hier antwoord op en had hij gesproken over een zogenoemde 'donorcontract' en een voorbeeld mee verstuurd. 

Nu dat hij ons een 'Go' had gegeven, was het de vraag wanneer gaan wij dan de eerste poging wagen? Ik had al enkele maanden mijn cyclus via een app goed bijgehouden en deze app liet dan weten op welke dagen ik het meeste kans zou hebben om zwanger te raken. Wij hadden in december 2015 een vakantie gepland naar Suriname (08 december 2015 t/m begin januari 2016) en wij dachten als het zo uit zou komen zullen wij dan net voor de vakantie een poging wagen? Dan kunnen wij even 'oefenen' en dan na de vakantie zouden wij echt gaan starten. "L" stond hier voor open, alleen hij had ook een vakantie gepland en zou last minute boeken. Het was even de vraag of hij er dan zou zijn, voor ons maakte dit niets uit; als hij kon dan moest het zo zijn en anders zouden wij na onze vakantie(s) een eerste poging wagen. 

Na mijn cyclus van november 2015 werd duidelijk dat net voor Suriname mijn meest vruchtbaarste dagen zouden zijn. Dit hadden wij "L" laten weten......... en hij liet ons weten dat..........

Dit was deel 4 van onze reis, stay tuned voor het volgende deel! Show some love and love.. Vergeet niet op het ❥ hartje te klikken. NEE je hoeft hiervoor niet lid te zijn van Mamaplaats en ben je wel lid? Volg mij dan om niets te missen!! Bedankt voor het lezen van deel 4 van onze reis en tot snel!