Snap
  • Mama

Tussen twijfels en zorgen ligt die berg geluk.

Omdat het niet altijd over rozen gaat en omdat het nu eenmaal allemachtig moeilijk is, soms.

Als ik terug kijk op mijn leven

Zou ik mezelf dan ooit vergeven
Mijn leven was een zootje
En niks kon me iets schelen
Nu denk ik had toch nagedacht
Ik heb zo vreselijk veel spijt
Maar heb geduld lieverds
Geef me wat tijd
Ik zou elke cent weg geven
Voor een klein beetje meer tijd
Elke ochtend naar mijn werk
Vertrek ik met spijt
Hoe kijken jullie terug
Op het begin van jullie leven
Voelen jullie pijn doordat ik jullie niet alles kon geven?
Het doet pijn als me gezegd wordt dat ik er te weinig ben
Ik zou niets liever willen, dan altijd bij je zijn
Maar ik heb even geen keus en man wat doet dat pijn
Ga je het me verwijten? Als je straks groter bent?
Ga je mij misschien zeggen dat je me niet zo goed kent
Ga je kwaad op me zijn, omdat ik er niet voor je was?
Of ga je misschien zeggen dat ik niet goed op je pas?
Weet dat ik mn best doe, alles binnen mijn macht
En dat mijn leven mooi is doordat je oprecht naar me lacht.
Mijn liefde voor jullie gaat tot de maan en weer terug en nog een keer
Vergeef me hoe het gaat als je terug kijkt op je leven
Probeer me te begrijpen en mijn redenen te zien
Ik doe wat ik kan, ooit zie je dat misschien.