Tussen hoop en verwachting... #2

Zoals ik in mijn 1e blog beschreef vond ik deze zwangerschap heel spannend. Tot 16 weken is die spanning gebleven maar toen de echo bij die controle er weer goed uit zag had ik geen reden meer om te twijfelen. Ik kon mijn angst los laten en genieten van mijn zwangerschap. Kleding paste ik niet echt meer en omdat het ook kouder werd zijn we maar gaan shoppen voor positiekleding. Ik kon niet echt wat vinden maar kwam toch met 2 jurkjes thuis. Ook had ik nog wel wat van mijn vorige zwangerschap al is het meeste daarvan nog te ver uitgelubberd. 

2 dagen voor ik er achter kwam dat ik zwanger was werd ik aangenomen om een zwangerschapsverlof te doen op een school hier in de buurt. Na de zomervakantie heb ik heel voorzichtig de directrice ingelicht maar ze was heel blij voor ons. Ook zou het precies uit komen met wanneer de ander terug zou komen en mijn verlof begint dus geen probleem. Weer iets opgelost. 

Wat nog een flinke uitdaging zou worden was de verbouwing boven. Vol goede moed zijn we begonnen het kleinste kamertje leeg te maken zodat we het bureau e.d. daar heen kunnen verhuizen. Op zaterdagochtend is het kamertje leeg en ik wil toch wel eens proberen of de commode niet gewoon daar past. Dan hoeft ons meisje niet te verhuizen en het kantoor ook niet. Scheelt een hoop werk. Eigenlijk heb ik daar namelijk helemaal geen zin in. De commode zetten we neer en daar kan nog prima een wiegje bij. Er zit een vaste kast in het kamertje dus nog even wat leuks met de muren en we zijn klaar. In de kerstvakantie is ml vrij dus kunnen we dit mooi gaan opknappen. Onze dochter haar kamer ook een beetje leuk maken en eigenlijk wil ik de slaapkamer ook nog wel verven want de witte muur ziet er niet uit. 

Ik ga een dagje winkelen met mijn moeder en op het laatst zie ik in de kinderwinkel zo'n leuk pakje hangen. Smoor verliefd ben ik er op maar toch koop ik het niet. We willen graag weten wat het wordt en vermoeden een jongen maar weten niks zeker. Toch nog maar even wachten. Als ik daar aan terug denk vind ik het zo raar van mezelf. Bij mijn 1e zwangerschap had ik met 7 weken al een pakje gekocht en nu ben ik er bijna 20 en we hebben nog niks in huis. Ik heb helemaal niet de behoefte om iets te gaan kopen en denk steeds dat het nog wel komt. Achteraf vallen er allerlei puzzelstukjes op z'n plaats maar op dat moment heb ik niets in de gaten en vliegen de weken voorbij. 22 oktober is de dag van de 20 weken echo en daarna gaan we lekker shoppen voor de baby. Ons meisje mag een dagje naar opa en oma en wij gaan even samen genieten...