Snap
  • Mama
  • Relatie

tsja en wat moet je nu..

Het leek allemaal zo mooi, huisje boompje beestje, huwelijk in het vooruitzicht en nu..gevangen in mn eigen emoties...

het leek allemaal zo mooi...

Hierbij dan mijn eerste blog, hopelijk zijn er mama's die dit herkennen. .

2,5 jaar geleden ontmoette ik mijn vriend, hij nog getrouwd, ik uit een agressieve relatie, totaal niet opzoek naar een nieuwe liefde

Maar toch was de aantrekkingskracht eel groot van beide kanten, hij ging scheiden en trok uiteindelijk bij mij in, in mn nieuwe huisje.

Een jaar later bleek dat hij het allemaal niet meer wist en ging terug naar zn ex en kids,

We misten elkaar zo dat het uiteindelijk na een aantal weken en lange gesprekken toch weer gingen pribeten, om er vervolgens chter te komen een aantal weken daarna dat ik zwanger was.

Geweldig nieuws zou je denken, ja mijn grote wens ging in vervulling,  moet ik er nu wel bijzeggen ik en mijn vriend schelen 22 jaar en ik had nog geen kids van mezelf, hij al wel.

Maar goed na de zwangerschap, waarin hij nog aan het werk was is er nu oneens niks meer over van de man waar ik ooit verliefd op werd.

Mn prachtige dochter is bijna een half jaar oud, een turbulente periode voor mij, alles is nieuw, ik geniet enorm van haar maar erger me steeds meer aan em, hij doet maar waar die zin in heeft, en zorgt alleen voor onze dochter als ik er om vraag,

We zouden vorig jaar gaan trouwen, datum lag al vast,  we zijn zelfs na de geboorte van mn dochter al 2x uit elkaar geweest, en nu staat er een nieuwe trouwdatum gepland...

Maar ik denk steeds vaker wil ik dit nog wel met jou?

Ik hou zielsveel van hem maar ik heb heel erg het gevoel dat ik zo niet gelukkiger ga worden, mn hart breekt als ik denk dat mn dochter haar vader nooit zal kennen, maar wat moet ik dan, maar doorgaan en doorgaan en doorgaan tot k omval? Ik heb rust nodig waarin ik hem niet constant om me heen heb...

Ik weet het niet meer, wat moet je dan... hoe lang ga je vechten en wanneer is de koek echt op?

9 jaar geleden

stop aub al je tijd, energie en vrolijkheid in je kindje!!! laat jezelf niet opvreten door zo'n kerel die precies weet wat hij doet en er om t maar even zo te zeggen schijt aan heeft!!! als hij z'n andere kinderen ook niet meer wil zien puur uit gemakzucht zegt dat heel veel over je man!! EEN KIND HOORT OP DE 1e PLAATS TE STAAN!!! hoe erg de situatie ook is met de moeder van het kind, je mag je kind nooit laten zitten NOOIT!!! wat is dat nou voor een voorbeeld??? en als jullie nu alweer 2x uit elkaar zijn geweest sinds de kleine er is... bespaar je geld voor het trouwen en ga van dat geld lekker alleen met je kindje op vakantie en neem even lekker tijd voor jullie 2, geniet saampjes en praat jezelf moed in!! je hebt een man niet nodig, en je kindje heeft alleen een vader nodig als de vader ook een echte papa is, niet iemand die komt en gaat wanneer hij er zin in heeft... ik ben ook een alleenstaande moeder van een prachtige zoon van 2,5 ik studeer nog, ik werk, en run me eigen huishouden en zorg met alle liefde voor me zoon.. het is heel pittig soms alleen en zeker als je ook neven activiteiten hebt maar de glimlach van je kind laat al je zorgen verdwijnen en maakt je gelukkig!! er komt vanzelf weer een man op je pad die heel lief en goed zal zijn voor jou en voor je kindje, die ouwe bok heb je niet meer nodig ;) SUCCES!! en kies echt voor je eigen geluk met je kindje, en weg met die stress van die ouwe :p

9 jaar geleden

Voor wat ik opmaak uit je verhaal heeft je dochtertje nu ook al geen gezonde relatie met haar vader. Ik zou het juist als voordeel zien dat hij zich na een breuk niet meer laat zien. Geen op en neer gereis en verdelen van dagen etc. Je dochter is nu nog jong en zal snel wennen aan nieuwe situaties. Kies voor je eigen geluk, dan is je dochter ook gelukkig. Misschien vindt je in de komende jaren wel een man die wel om jou en je dochtertje geeft, en die ze papa wil noemen. Alles kan nog. Je hoeft je niet gevangen te voelen in deze situatie. Een breuk is zwaar, tuurlijk. Maar jarenlang in deze strijd blijven zitten om uiteindelijk misschien op hetzelfde uit te komen is veel zwaarder.

9 jaar geleden

Als het nu al meerdere keren uit is geweest denk ik niet dat er een goede gelukkige toekomst in de relatie zit. Ik spreek uit ervaring. En als hij zo'n egoïst is die niet naar zijn kinderen om kijkt omdat hij dan zijn ex moet zien, so be it. Je dochter wordt gelukkiger van een gelukkige moeder dan constant in onzekerheid te moeten leven en tussen spanningen van ouders. En een man die constant heen en weer springt van zijn ex naar jou en andersom... Meid je verdient veel beter. Iemand die wel 100% alleen voor jou gaat. Dit is geen leven zo.

9 jaar geleden

Respect dat je het al zo lang volhoud! Ik zou er al lang klaar mee zijn... Je geeft aan dat je niet wilt dat je dochter zonder vader opgroeit. Wat ik absoluut begrijp! Maar wat heeft je dochter er aan als jij hier langzaam aan onderdoor gaat? Niks! Heeft ze geen papa die voor dr zorgt en een mama die van binnen langzaam kapot gaat.... Heel veel succes en kracht bij het maken van je keuze! Maar ik denk dat je voor jezelf en je dochter moet kiezen.