Trots op jezelf zijn

Je mag ook wel eens trots op je zelf zijn!

Zo was ik dat dinsdag op woensdag nacht even! Moest met mijn jongste naar de hap(huisartsenpost). Maar door alles wat er gebeurt was waardoor ik therapie kreeg durfde ik daar niet eens meer heen. Als ik daar kwam was het hoofdpijn of huilen of hyperventilatie aanval.

En nou had ik zoiets van ja moet het toch proberen, eenmaal dat we daar kwamen was ik gewoon relax! Geen hoofdpijn of gevoel hebben van ik moet huilen of hyperventilatie aanval! Zat daar gewoon rustig op mijn stoel! Wel met irritatie van eerst uitloop en vervolgens wissel maar goed als dat het was! 

Voelde ook wel weer als een over winning! De angst die ik toen had als ik er heen moest heb ik gewoon overwonnen! Ook gelijk dat momentje dat je echt even trots op je zelf mag wezen.

En dat de therapieën echt baat hebben gehad! 

Vandaag ook de poh (praktijk ondersteuning) afgesloten en ook met trots verteld dat ik die nacht al 1 angst heb over wonnen!

Ik geef het eerlijk toe, ik ben echt trots op me zelf! Trots dat ik het gewoon even heb geflikt, dat ik op een plek durf te komen waar ik hiervoor moeite mee had! Geen paniek aanvallen! Of andere gekke dingen! 

Daarom mag je ook op zulke moment gewoon even trots zijn!