Tranen die niet stoppen
Verdriet. Iets wat in mama haar vocabulaire niet voor kwam. Nee want we gingen maar gewoon door. Door met alles wat er moest gebeuren.
Ondertussen werd jij steeds groter. Van een kleine baby in mijn armen. Naar een rondhuppelende peuter. Van tranen omdat je honger hebt. Naar tranen om dingen wat in mama haar ogen niks leek.
Tranen die niet stoppen. En natuurlijk stoppen ze niet. Want mama stond al niet stil bij haar eigen verdriet. Hoe kan ze dan jouw verdriet begrijpen als je geen ijsje als ontbijt krijgt.
Tranen die niet stoppen. En natuurlijk stoppen ze niet. Want mama stond al niet stil bij haar eigen verdriet.
Een spiegel. Dat is wat jij me voor houdt. Nooit in mijn hele leven gedacht. Dat ik het meest zou leren van jou.