Toxischshock syndroom (tampon ziekte) Deel 2

Ik was een dagje vrij van school en had hoofdpijn dus ik ging even naar de Kruidvat om paracetamol te halen. Daar voelde ik me niet goed worden, ik was bang om flauw te vallen dus ik vroeg of ik ergens mocht zitten. De dames van de Kruidvat lieten me zitten maar deden verder niks, ze vroegen niet eens of ze me konden helpen. Ik heb mijn zus maar gebeld die ook in Utrecht woonde om met me mee naar huis te fietsen. Buiten op een bankje heb ik op haar gewacht en heeft me thuis in bed gelegd. Natuurlijk ging het meteen weer mis die avond. Alles kwam eruit en het was nu nog erger dan de keer ervoor. Mijn ouders waren op vakantie dus ik moest wel thuis blijven. Gelukkig was mijn huisgenoot thuis en kon ze me bijstaan. Aan alle kanten kwam het eruit en ik riep of ze me kon helpen. Ze kwam aangelopen terwijl ik naar de WC strompelde. Zij heeft de ergste zooi opgeruimd en heeft me eerst geholpen met douchen. Toen heeft ze mijn bed verschoond en ik kon weer gaan liggen.

Natuurlijk maakte ook zij zich zorgen dus ze belde haar eigen huisarts. Ik was pas net verhuisd en had nog geen huisarts in Utrecht geregeld. Haar eigen huisarts wilde hoe dan ook niet komen, ik was geen patiënt dus hij kon niet langskomen. Mijn huisgenoot moest de volgende dag ook weer aan haar verplichtingen voldoen, dus kon me verder niet helpen. Gelukkig kwamen mijn zus en mijn toenmalige vriend regelmatig langs om me te douchen en te proberen wat vocht binnen te krijgen. Ik had de ORS van mijn huisgenoot inmiddels in gebruik en dat leek iets te helpen. Langzaam ging het beter, maar weer een dikke twee weken voordat ik er weer helemaal bovenop was.

Na al dit gedoe besloot ik toch nog eens langs mijn eigen huisarts te gaan. Toen ik haar het verhaal uit de doeken deed was ze erg geschrokken. Ze vond dat ik een klacht moest indienen tegen de arts op de HAP die mij met een kluitje in het riet stuurde. Ik had wel degelijk TSS gehad. De tweede keer had dus voorkomen kunnen worden als ik gewoon gehoord was. Met het dringende advies om geen tampons meer te gebruiken ben ik weer naar huis gegaan en heb natuurlijk direct een huisarts in Utrecht gezocht. Die klacht heb ik nooit ingediend. Ik had er al teveel energie aan verloren en vond het goed zo. Een aantal levenslessen heeft het me in ieder geval opgeleverd. Zo zoek ik altijd direct een huisarts nadat ik ben verhuisd, gebruik nooit tampons en weet dat hulp altijd uit onverwachte hoek kan komen. 

Gelukkig heb ik er niets aan over gehouden en ben weer zo gezond als een vis. Maar voor 5% van de slachtoffers geldt dit helaas niet, zij overlijden aan de ziekte. Niet alleen vrouwen kunnen deze ziekte krijgen, ook mannen en kinderen, dit gebeurd dan door een geïnfecteerde wond. 

Ik heb het verhaal al vaak verteld omdat ik vaak moet uitleggen waarom ik geen tampons gebruik. Het verbaasd mij altijd hoe weinig vrouwen op de hoogte zijn van dit syndroom. Ik hoop hiermee iets meer bekendheid te geven ook al is het gelukkig een heel zeldzame ziekte, die ik nooit, maar dan ook nooit meer hoop te krijgen.