Tom versus Ben..

We zijn van Bianca's huis verplaatst naar mijn moeders huis en hebben daar nog een gezellige middag, als ik wat later op Tinder kijk zie ik dat Ben berichten heeft gestuurd. Hij vraagt of ik in de buurt ben want hij kan op Tinder zien dat de afstand kleiner is geworden. We beginnen een gesprek en komen erachter dat we letterlijk 2 straten bij elkaar vandaan zijn op dit moment! Ik ben heel nieuwsgierig..ik kan even de hond uitlaten en "toevallig" Ben tegen het lijf lopen. Wat giechelig spreken we dat af en ik zeg tegen mijn moeder dat ik even met de hond ga lopen, ineens staat ze op en zegt: Ik loop even met je mee...WAT dat doet ze anders nooit..Ik kan er niet meer onderuit komen dus ze wandelt mee, ik stuur Ben vlug een waarschuwing en op de afgesproken plek zie ik gelukkig niemand..dat zou awkward zijn met je moeder samen..Eenmaal weer terug bij mijn moeders huis stuurt Ben een smiley..hij heeft mij stiekem bekeken! Niet eerlijk! En wat hij zag beviel hem wel, hij wil graag is afspreken..We appen de hele avond en ik begin er wel vertrouwen in te krijgen dat het misschien wel een leuke avond kan worden met hem. We spreken voor later in de week af, ik heb verder niets meer van Tom gehoord..De volgende dag is het weer tijd om naar huis te gaan. Het weekend is weer om en ik moet gewoon weer aan het werk, ik app tussendoor met Ben en hij heeft zelfs even gebeld, hij klinkt ook erg aardig dus tot zover gaat het goed. Tom is de grote afwezige ik heb al dagen niks van hem gehoord, hij reageerde niet op mijn laatste appje toen ik vroeg hoe zijn weekend was. Donderdag is het zover, ik heb met Ben op neutraal terrein afgesproken in een leuk café in het centrum van Haarlem. Ik ben zenuwachtig want ik weet dat eerste moment dat je iemand ziet dan weet je gewoon dit klikt of niet..Als hij binnenkomt heeft hij meteen mijn blik gevonden, hij lacht en stelt zich voor. Ik bekijk hem goed en ik weet het gewoon niet! Hij is niet te lang maar ook zeker niet te klein, goed verzorgd en ergens best een knappe man, ik wist al dat hij goed was met woorden en hij is ook beleefd en respectvol. Maar waarom heb ik dan toch een soort van twijfel? We kletsen 3 uur lang honderduit en het is erg gezellig, dan besluiten we dat het tijd word om naar huis te gaan. Ben bied aan om me met de auto thuis te brengen maar dat sla ik af, ik wil hem nog niet mijn adres geven..Dan buigt hij voorover om me te zoenen en ik omzeil in een fractie van een seconde zijn mond en doe net of ik het niet doorhad..ik geef hem drie zoenen op zijn wangen en bedank hem voor de leuke avond. Hij kijkt even verbaasd maar herstelt zich snel en loopt weg naar de parkeergarage. Ik weet niet hoe snel ik thuis moet komen, waarom ontweek ik hem? Hij is best leuk..misschien had ik het gewoon moeten laten gebeuren..