Toen kwam Corona wel heel dichtbij...

We lezen overal dat het Coronavirus voor kinderen niet zoveel kwaad kan... maar als je kleintje veel symptomen heeft en doorgestuurd wordt naar de corona-poli schiet de stress je wel even te binnen. Dit overkwam mij afgelopen nacht. Ik merkte de nacht ervoor al dat Rey niet zo in z'n hum was, hij liet een paar keer de helft van zijn fles staan en was best wel hangerig. Wellicht een spongetje dus lekker extra geknuffeld en gister overdag was hij weer heerlijk de oude, dronk zijn flessen gewoon leeg en ik maakte me al geen zorgen meer. Tot gisteravond, hij begon veel te hoesten en kreeg er ook koorts bij. Toen ik hem rond half 1 tempte had hij 39,1 graden koorts... Rey is mijn eerste kindje en ook doe ik de opvoeding alleen dus zoiets is best wel spannend en zeker in deze tijden. Op internet las ik dat baby's onder de 3 maanden eigenlijk geen koorts mogen krijgen, Rey zit op de grens over 5 dagen zou hij 3 maanden zijn..   Dus belde ik de regionale huisartsenpraktijk, legde alle symptomen voor en zij gingen overleggen. Aangezien het toch corona gerelateerde klachten zijn mocht ik dus niet naar hun toe en werd ik doorgestuurd naar het ziekenhuis in Delft. Daar zou men op de speciaal ingerichte Corona-poli  naar hem kijken. Er mocht 1 volwassenen met hem mee dus pakte ik snel een tas, gelukkig was ik nog zo helder dat ik ook  aan  desinfecterende handgel had gedacht, en konden we gaan. 

Delft is ongeveer 20 minuutjes rijden en toen we daar aankwamen moest ik in de entrée blijven wachten tot ik een mondkapje kreeg en een schort die ik over de maxicosi heen moest hangen. Toen door naar de wachtkamer. Hier zat al een dame die erg ziek leek. ze hield niet op met hoesten... Gelukkig kon ik plaatsnemen aan de andere kant van de wachtkamer en werd zij eigenlijk bijna direct weggeroepen. Toen waren wij aan de beurt. Een dokter kwam ons halen, echt zoals je ziet op de t.v. dus totaal ingepakt. Ik moest Rey neerleggen en z'n pyjamaatje uitdoen zodat ze naar zijn longen kon luisteren. Ze zij dat ze wel iets hoorde op z'n longetjes maar dat het nog heel erg meevalt het zat vooral bovenin de luchtwegen. Verder deed ze nog wat meer onderzoek. Ook zei ze dat hij wellicht het Coronavirus kan hebben maar dat ze met deze klachten het niet testen. Ze zei zelfs dat het voor zo'n kleine baby gunstiger zou zijn om het coronavirus mee te pakken dan bijvoorbeeld het RS virus, omdat dat veel schadelijker kan zijn voor zo'n kleintje. Wij mochten daarna gelukkig naar huis, spannend want je moest door de wachtkamer weer terug, daar waar nu een stuk of 6 mensen zaten..  Ik moet nu vooral letten op zijn drink- en plasgedrag en goed in de gate houden dat hij geen ademstops gaat krijgen. Vanaf nu elke 6 uur een zetpil zolang als dat hij dat nodig heeft en vanwege dat het dus gevaarlijker kan zijn voor de mensen om ons heen mogen we niemand meer zien, en dit tot hij 24 uur klachtvrij is. En dan nog hopen dat ik geen symptomen krijg.. De koorts is inmiddels gezakt, hij hoest zichzelf wel vaak wakker en moet dan even flink geknuffeld en getroost worden om te kalmeren. Ik denk dat het ook gewoon inmiddels pijn doet aan z'n keeltje. Ik knuffel er dus even extra op los en hoop dat het snel beter gaat. 

Al met al heeft dit best veel indruk gemaakt op mij, al die voorzorgsmaatregelen, die ingepakte dokters en de zieke mensen die daar in de wachtkamer zaten. Als je het in levende lijve ziet komt hetdenk ik nog harder binnen. Shout-out voor iedereen die zich in deze spannende tijden inzet voor de zieken en de zwakkeren onder ons, fijn dat jullie er zijn. Liefs Marloes