9 jaar geleden
Toch is vandaag anders
Terugdenken aan het verleden, laat je ook meer stilstaan bij het heden. Vandaag had er zo anders uit kunnen zien. We zijn vrij.
Vanmorgen fietste ik, zoals elke morgen, langs dezelfde woonwijk.
Het zonnetje schijnt hoog aan de hemel en links en rechts vertrekken de bewoners richting werk.
Toch is er iets anders. Overal hangen vlaggen uit. Vandaag is het 4 mei. Dodenherdenking.
Morgen vieren dat we "vrij" zijn. Voor velen van ons is dat óh zo normaal.
Maar natuurlijk is dat niet zo.
Ik vind het prachtig en eervol om al die vlaggen in de wind te zien wapperen.
Dit doet me denken aan mijn opa. Hij is vorig jaar overleden.
Het was een pracht man. Hij heeft zoveel meegemaakt en heeft gevochten voor onze vrijheid in het verzet tijdens de tweede wereldoorlog. Ik had graag nog meer gehoord van alles wat hij had meegemaakt. Ik luisterde vol verbazing en verwondering naar hem.
De manier waarop hij vertelde over zijn afschuwelijke maar ook intrigerende belevenissen. Je zag dat hij tegen de tranen vocht. Zo vertelde hij van een invasie. Hij zat met een groep mannen, die toen net als hem in het verzet zaten, in een bunker. Ze hoorden dat ze belaagd werden. In plaats van de deur uit te rennen, zoals de anderen deden, dook mijn opa in een stalen kast. Toen hij na de aanval de kast open deed zag hij dat alle anderen dood waren.
Hij had het als enige overleefd door in de kast te duiken.
Mijn opa heeft zijn baas en diens vrouw in hun huis gevonden. Vermoord. Terwijl hun jonge kinderen ook in dat huis aanwezig waren. Hij heeft ze onmiddellijk het huis uitgehaald en zich vanaf dat moment over hun ontfermt. Mijn opa was een sterke man, een liefdevolle man en een man die veel bagage met zich meedroeg. Hij wilde ooit alles van zich afschrijven. Maar kon dit niet. Het in detail terug denken aan die tijd ging hem aan het hart.
Vanavond zal ook ik met mijn man en dochters een minuut stilte houden voor alle slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog en voor een ieder die heeft gevochten voor ons.
Voor onze vrijheid. Ik ben trots op mijn opa. Trots op de geweldige man die hij was. Ik bewonder zijn kracht en doorzettingsvermogen. Ik heb dit nooit met zoveel woorden gezegd. Maar ik hield van mijn opa. Hij was een echte held toen, maar voor mij is hij altijd een held geweest!
Henrike Laning
Wij zijn ook altijd twee minuten stil. Vrijheid is niet vanzelfsprekend en het is goed om daar af en toe eens bij stil te staan. Ik ben met Dunya naar een herdenking in de buurt geweest dit jaar. Vorige jaren keken we op tv en waren we ook stil. Het was heel mooi om dit samen te doen en volgend jaar wonen we weer een herdenking bij. Het is toch een andere beleving dan er alleen op tv naar te kijken. Maar het gaat om het herdenken en waar of hoe is niet belangrijk. Als je je er maar goed bij voelt. En het is goed om respect te tonen aan alle helden van toen. Zonder hen zag ons leven er heel anders uit.
Marinde1985
Helemaal mee eens. We herdenken degene die gestorven zijn tijdens deze verschrikkelijke oorlog en denken aan degene die voor ons gevochten hebben en zij die ten onder gingen tijdens deze strijd! Bedankt voor je reactie Esmeetje
Anoniem
Opa bedoel ik ipv oom ;P
Anoniem
Ik vind het ook een dag om bij stil te staan. Helaas overleden mijn opa's en oma's toen ik erg jong was dus heb nooit verhalen mee gekregen. Tot ik de opa's en oma's van mijn vriend leerde kennen. Waar mijn vriend zich verveelde bij het 'zoveelste' verhaal over de oorlog, luisterde ik altijd boeiend. Mijn ene oom heeft in het jappenkamp gezeten en hoewel ik de verhalen nooit gehoord heb vind ik het toch onwerkelijk. Morgen vieren we dat we een vrij land zijn vind ik. niet dat we vrij zijn van werk