4 jaar geleden
The most wonderful time... vol decembertradities
Een van de allerleukste en mooiste dingen om met mijn kinderen mee te mogen maken is toch wel het maken en volgen van onze eigen (mini) tradities.
Dingen die bij ons horen, die wij gewoon lekker altijd op diezelfde eigen manier doen en daar, elke keer weer, zo van kunnen genieten met z'n allen.
Dat kunnen grote dingen zijn zoals onze jaarlijkse vakantie naar Zeeland. Er mag gedurende het jaar van van alles geboekt worden zolang we ook maar wel naar Zeeland gaan. "Een keertje wat anders misschien?" wordt door onze oudste steevast afgeschoten met een dikke vette "Neeeheeee, Zeeland!" En laat dat nou vooral weer komen doordat die jaarlijkse terugkerende vakantie aan zee aan elkaar hangt van allemaal kleine vaste momentjes, steeds terugkerende elementen en lievelingsdingetjes die nou eenmaal daar zo ontzettend leuk en fijn zijn.
The most wonderful time... vol met decembertradities
Andere zelfgestarte minitradities waar wij echt van genieten en ook altijd zeer naar uitkijken zijn die zich afspelen in de maand december. Het begint natuurlijk met Sinterklaas, die naast thuis met z'n viertjes op het vloerkleed, ook nog eens elk jaar gevierd wordt bij de opa's en oma's. Elk jaar weer worden de oma's gewaarschuwd met een "niet teveel hè mam, ze worden al zo verwend." en elk jaar weer staan zij schouderophalend te stralen aan het einde van het uitpaktafereel.
Finn is ook gek op alle tradities die we ons het afgelopen decennium eigen hebben gemaakt. Zo staan elk jaar in december de Home Alone en alle Harry Potter delen kijken in pyama, met veel lekkers en altijd een lekker zelf te kiezen drankje of theetje, op de planning. En zijn wij tweetjes degenen die altijd samen de kerstboom optuigen, manlief verdwijnt standaard tijdens dit tafereel om compleet verrast te kunnen reageren zodra alle decoratie hun weg hebben gevonden de boom in, (kerstboom-versier-traditie is dan ook hang maar lekker vol, alle decoratie mag de boom in).
Elk jaar scoren we er iets nieuws bij. Dit jaar grabbelden we voor een knoop een zak vol bij de kringloop, heerlijk! (Wellicht een idee voor een nieuwe traditie😬.)
Vesper wordt door ons, maar vooral ook door haar enthousiaste broer, hartelijk verwelkomt in de wereld van tradities. "Kom maar Vesper, nu mag jij..." en "kijk Vesper, zo doe je dat..." zijn veel gehoorde geluiden en dat gevoel van saamhorigheid doet mij meer dan goed.
Ik kijk nu al uit naar kerst, naar ons eigen mini kerstdinertje op kerstavond waar we met z'n viertjes een paar gangen in elkaar toveren. Allemaal kiezen kiezen we iets wat hij/zij wil eten en/of maken, of het nou bij elkaar past of niet, dat maakt niets uit. En kerst bij onze ouders, iedereen bij elkaar, de hele dag spelletjes spelen, inclusief sjoel-tournooi en de hele dag veel eten en drinken. Dat is toch genieten?
En dan nog oud en nieuw, overdag langsgaan bij opa opa en oma oma, (dubbele titel want zij zijn overgrootouders en dat is super speciaal en dan verdien je een dubbele titel). Hier worden in aantallen van een gemiddelde gebakskraam de lekkerste oliebollen gebakken en dat trekt gedurende de dag dan weer alle familieleden aan. Zo zie je die dus, zonder dat het afgesproken is, traditiegetrouw elk jaar op dit moment. Ook weer supergezellig!
En dan rest nog de traditie van oud en nieuw vieren, heel leuk, die hebben we dus niet per se een vaste. Elk jaar is anders en doen we wat anders. Van simpel een jaartje thuis vieren tot dansen op een feestje tot het licht wordt, maar altijd zijn we om 00.00 uur bij de kinderen, dat dan weer wel. Dat betekent soms een hoop heen en weer gesjees tussen de vuurpijlen door van het ene adres naar het andere, maar hé traditie hè!
