Terug van weggeweest! Met veel nieuws!

Kiezen tussen mijn kindjes en werk. En nee, het is niet zo zwart/wit als ik het net beschrijf, maar zo voelt het stiekem wel een beetje. 

Even een korte uitleg: ik werk nu tussen de 28 en 34 uur in de horeca. Al best lang ben ik op zoek naar iets anders, maar is mijn droombaan nog niet voorbij gekomen. ik heb mijn middelbare school afgemaakt, maar met mijn vervolgopleidingen is het, helaas, niks geworden. Ik vond het moeilijk om toen te bepalen wat ik wel en niet wilde. Ik wist wel dat ik wilde werken en snel geld wilde verdienen. Dat deed ik en na een paar jaar in de schoenenbranche, kwam ik terecht in de horeca, een kroeg/eetcafe. Wat een prachtige jaren heb ik daar gehad! Uiteindelijk ben ik bij een golfclub terecht gekomen, want niet helemaal bij mij paste en kwam in een leuke broodjeszaak terecht. Hier heb ik ontzettend veel geleerd op het gebied van leiding geven aan meerdere, jonge mensen. Veel geleerd over eten, allergieën, bepaalde diëten, koffie, thee en nog veel meer. Het leiding geven past bij me en kan ik goed. 

Hierin ben ik gaan zoeken naar een leuke baan. En dat is moeilijk zonder (passende) diploma's, kan ik je vertellen. Want de meeste bedrijven vragen een passend diploma, de nodige ervaring en maximale flexibiliteit. Dat kan ik ze allemaal niet geven met 2 kindjes. Want alle zorg ligt bij mij. Mijn vriend werkt ook ontzettend hard voor ons. Hij is verhuizer. Werkt niet alleen hard, het is ook nog ontzettend zwaar! En daarnaast is hij ook nog eens de beste papa en leukste man die ik me kan voorstellen! Maar samen verdienen we niet de hoofdprijs. En die hoef ik ook niet. Momenteel wonen we in een flat, met 2 (grote) slaapkamers. De kindjes kunnen prima op 1 slaapkamer slapen, maar we hebben geen tuin, geen ruime woonkamer, waar ze lekker kunnen spelen. Het is vast een luxe probleem, dat we groter willen wonen, met een tuin en meer leuke gezinnen om ons heen. 

Nu heb ik een leuke baan gevonden!! Het eerste gesprek heb ik al gehad en dat ging goed. Ik kreeg een e-assesment opgestuurd en samen met de uitslag daarvan en het eerste gesprek, nodigen ze je misschien uit voor een 2e gesprek. Ze hebben mij net gebeld dat ze me willen uitnodigen voor een 2e gesprek en een meeloopdag. Super gaaf!! Want in deze baan zijn zoveel doorgroeimogelijkheden! En ik kan mijn kinderen zo ook een goed voorbeeld geven. Want naast heel veel liefde, gezelligheid, geborgenheid, er altijd voor elkaar zijn, goede opvoeding, vind ik opleiding ook belangrijk. Yep! Ook al heb ik zelf niks afgemaakt. Maar nu is mijn kans. 

Mijn kans om er voor mijn gezin financieel op vooruit te gaan, leukere vakanties (want met de baan die ik nu heb, heb ik geen vakantiedagen, dus elke vakantie kost ons extra), een ander huis (MET tuin), meer spaarmogelijkheden (zodat onze kinderen kunnen studeren, als ze dat willen en kunnen). MAAR....de andere kant van al deze mooie kansen is het volgende: Ik ben er dan veel minder voor mijn kindjes. Ik moet een stuk flexibeler zijn. Ik moet dan hoogstwaarschijnlijk fulltime aan het werk en de kindjes moeten naar een andere opvang. Het voelt alsof ik moet kiezen tussen geld en mijn kindjes. En mijn kindjes zijn uiteraard het aller belangrijkst! Maar voor hen moet er ook geld blijven komen, we moeten niet in de schulden komen te zitten,  we moeten herinneringen kunnen blijven maken (en ja, dat zijn ook dagjes op de hei of in het bos) en ik vind ook dat ze een tuin verdienen.

Alles bij elkaar zie ik veel in deze baan. Als ik eenmaal daar werk en ik ben doorgegroeid, wie weet kan ik dan weer wat minder werken en er weer meer voor ze zijn.

Hoe doen jullie dit? Zijn hier fulltime werkende moeders of vaders (waarvan de partner ook fulltime werkt)? Hoe doen jullie dat? En met de opvang en school? Ik zie misschien teveel beren op de weg. Misschien dat de verhalen van andere fulltimers me een beetje luchtiger doen denken :-)