3 jaar geleden
stroom versnelling
mijn leven als moeder met 5 kinderen
vandaag liep ik naar de brievenbus zoals gewoonlijk om te kijken of we post hebben. zag ik een brief van ziekenhuis voor Sanne. Ik dacht nog dat kan niet zo snel toch? De kinderarts had verteld dat niet zo veel haast had en dat we vanzelf opgeroepen zouden worden. Nou dat was een week geleden dat ze dat zei.
Ik dacht nog nou dat wordt dan augustus of september want nu zitten we in de opstartfase van alle afspraken van ziekenhuis na de corona en de meeste artsen zijn nu vaak op vakantie. Maar nee we moeten dinsdag de 23ste om 13.00 in ziekenhuis zijn bij de kinderneuroloog en een andere kinderarts.
paniek zo snel?!? maar ook meer paniek omdat ik nu niet weet wat mij te wachten staat. Ik had beetje los gelaten omdat ze zeggen dat ze er toch wel overheen kan groeien en het geen haast had. En ik moet ineens zoveel regels qua oppas voor de andere 2 jongste kinderen. Ik weet nu wel dat dinsdag de 23ste een emotionele dag gaat worden.
Eerst in de ochtend een gesprek voor Eline met school en de psycholoog over volgend schooljaar hoe we haar daar beste doorheen kunnen helpen en dan begin de middag het gesprek voor Sanne met de kinderneuroloog en een andere kinderarts. Beide gesprekken blanco in te gaan en voor beide afspraken van weekend even alle vragen op papier zetten zodat ik niks vergeet.
Zo blijft mijn leventje als full time moeder in ieder geval nooit saai!