Straie - ik ben een tijgertje

Ik was 20 weken zwanger van de tweeling toen mijn eerste streepje verscheen. Ik was er eigenlijk best trots op!

Welke creme je ook smeert, of welke massage oefeningen je ook ober de buik doet... straie zijn een soort erfelijk ding. Het heeft met je huidstructuur en de rekbaarheid ervan te maken.

Tuurlijk die jeukende buik smeer je in met iets vettigs, maar dat gaat die strepen echt niet tegen.

Aan het eind van mijn zwangerschap zat ik helemaal vol. Letterlijk. Heel mijn buik zat onder de staie, ze liepen naar mijn zij en er staan er zelfs een aantal op mijn rug.

Zelfs schaamstreek is niet vergeten. Ik weet dat sommigen ze zelfs tot hun knieën hebben!

Vandaag keek ik naar mijn tijgertjes huid in de spiegel. Veel los vel en allemaal streepjes. Heel eerlijk? Ik geef er geen zak om. Een bikini deed ik toch al niet aan, en ik kan er niks aan doen.

Hoeft ook niet. 

Altijd heb ik een worsteling gehad met mezelf accepteren zoals ik eruit zie. En nu, met een pudding buikje met streepjes heb ik er ineens geen moeite meer mee.

Ik denk dat het komt omdat ik heb ontdekt hoe sterk mijn lichaam is. Het heeft 2 prachtige kinderen zo lang mogelijk gedragen... tot ik er zelfs ziek van werd! (HELLP syndroom)

Dat is iets om trots op te zijn. Als ik nu in de spiegel kijk zie ik wat ik heb gedaan!

 Ik ben een tijgertje en zoals een tijgertje is er geen een.