Stoppen met werken

Na mijn zwangerschapsverlof van Kiki had ik ook gelijk ouderschapsverlof opgenomen en ik genoot zo ontzettend van het thuis zijn en voor de kindjes zorgen. Naar mate de datum dat ik weer terug aan het werk zou moeten dichterbij kwam begon ik er telkens meer tegen op te zien. Op mijn werk zelf had ik het telkens minder naar mijn zin en er was ook veel veranderd in de maanden dat ik er niet was. Maar vooral weer het rennen en vliegen naar school en opvang begon me telkens meer tegen te staan en dan 3 dagen in de week alleen maar thuis zijn tijdens de ochtend en avond spits uurtjes. En toen ik uitrekende hoeveel we voor opvang voor 3 kinderen zouden moeten gaan betalen dacht ik helemaal, moet ik hiervoor mijn kinderen zoveel gaan missen. Dus uiteindelijk besloten om per 1 december mijn baan en de bso van de kinderen op te zeggen. Dit viel gelijk samen met het einde van mijn ouderschapsverlof dus hoefde ik ook helemaal niet meer terug aan het werk. Ondertussen zijn we 2 maanden verder en wat ben ik blij dat ik deze keuze heb gemaakt. Nu is het soms al rennen en vliegen met 3 kinderen en een huishouden, vraag me af hoe ik het anders allemaal had moeten doen. Maar ja aan de andere kant, dan doe je het ook gewoon. De jongens genieten er ook onwijs van nu ik elke dag op dat schoolplein sta, ze lekker kunnen afspreken met vriendjes en eindelijk eens kunnen kijken voor een leuke sport die ze willen doen want heel veel dingen vielen altijd samen met bso dagen. En elke dag kunnen genieten van lieve Kiki, geen minuut hoeven missen van haar ontwikkeling, zo ontzettend fijn!!!

En ik vind zeker dat ik bevoorrecht ben maar heel blij dat we dit nu kunnen doen. Wie weet is het over een jaar weer anders, maar dat zien we dan wel weer. Nu geniet ik er gewoon dubbel en dwars van.