Stop met "moeten" van jezelf

De klok... voor de één die enkel de tijd weergeeft en voor de ander is het iets waarop echt geleefd wordt. Dat laatste geldt voor mij. Zodra ik de dag start, kom ik direct in een soort 'aan modus' en routine terecht, die gepaard gaat met de klok. Dit is gedurende de jaren (misschien ook wel doordat ik nu moeder ben) eigenlijk alleen maar versterkt 🤦🏼‍♀️

"Ik heb nog zoveel minuten om mijzelf klaar te maken en dan moet ik weg". "Ik moet zo laat op mijn werk zijn". "Ik moet die tijd weer thuis zijn". "Ik moet dit en dat nog in huis gedaan hebben".... ga zo maar door.

Wat mij opvalt is dat het woord "moeten" er voortdurend in zit, waardoor er voor mij een gevoel van "druk" ontstaat en het zijn spontaniteit verliest. Daar baal ik stiekem best van. Ik voel bijvoorbeeld weinig ruimte om ergens "langer te blijven hangen", omdat alles (thuis) door gaat en dat stukje routine dan in de soep loopt. 

✨ Aangezien ik die druk minder wil voelen, minder naar die verrekte klok wil kijken en die spontaniteit eigenlijk heel belangrijk vind, laat ik die routine (nu nog bewust) steeds vaker maar gewoon in de soep lopen.

Dan wordt er maar een keertje een middagslaapje overgeslagen, is het huishouden maar niet gedaan of moet je maar die drempel over om "hulp" te vragen aan mensen uit je omgeving, omdat je het niet gaat redden of het ergens naar je zin hebt.

Terwijl ik dit schrijf, bedenk ik mij dat het ook weleens te maken kan hebben met 'jezelf teveel wegcijferen' en het belang van iets anders of juist een ander vooropstellen.... iets waar volgens mij veel moeders mee te maken hebben?

Dus deze is ook voor jullie lieve mama's: wees eens wat vaker lief voor jezelf, door ook aan jezelf te denken ❤️