7 jaar geleden
sterk blijven hoe die je dat
ik weet niet meer hoe. alsof ik het kwijt ben. gewoon verloren ergens onderweg in dit leven hoe moet je sterk blijven.
Sterk zijn.
Hoe doe je dat eigenlijk. Hoe blijf je sterk als iemand waar je van houdt je intens veel pijn doet.
Hoe blijf je dan sterk. Hoe zorg je er dan voor dat die tranen die zo branden niet gaan lopen
Dat je met opgeheven hoofd door kan gaan en je een muur optrekt.
Hoe zorg ik er dan voor dat ik niet terug grijp op die medicatie.
Ik heb best een heftig leven achter de rug en ik heb echt altijd moeten vechten voor dingen.
Ik weet dus best wel dat het leven geen rozengeur en maneschijn is.
Maar tegen deze pijn en dit verdriet ben ik niet meer opgewassen
Het neemt mij compleet over en zorgt er voor dat ik niet sterk kan zijn.
Ik probeer mijzelf af te leiden en een rondje te gaan lopen met de hond.
Ik verlang naar dat oude vertrouwde verdoofde gevoel.
Dat ik gewoon niks meer voelde . Alles op de automatische piloot.
Als je jezelf echt opent voor iemand. Je hart openstelt ben je kwetsbaar
En ondanks alle keren dat ik op mijn bek ging blijf ik dat doen.
Het lijkt wel alsof ik niet leer. Alsof ik niet begrijp dat sommige mensen echt nooit zullen veranderen en dat ik echt alleen mezelf kan veranderen.
Wanneer gaan mijn ogen echt open en leer ik. wanneer kan en durf ik een grens te stellen het antwoord heb ik zelf eigenlijk al wel want ik durf niet.
Ik ben te bang voor de gevolgen. Het is zo onvoorspelbaar.
Ik wil zo graag zo verdomd graag sterk zijn maar ik weet niet hoe.
Ik voel zoveel verdriet zoveel boosheid en zoveel angst.
Ik voel mij zo vreselijk alleen in deze strijd.
Alsof niemand het ziet. Niemand het begrijpt..
Ach trek het je niet zo aan... Als ik dat toch eens kon.
Als ik toch eens dat muurtje dicht kon maken en omhoog bouwen.
Zo hoog dat die pijn verdween..en nooit meer binnen kwam.
Hoe blijf jij sterk?
Annemiek2
eerste eens een arm om je heen, digitaal dan. Sterk zijn kan soms niet. Soms moet je eerst breken of je muur moet breken voordat je weer sterk kan zijn. Uit die brokstukken bouw je dan weer een sterkere ik op of een sterkere muur Die muur is dan wel anders. Het is ongelooflijk moeilijk om je zelf te durven laten vallen maar soms kan het niet anders. Al zak je maar door je knieën en kun je halverwege jezelf opvangen. Dat is mijn ervaring. Dan wel zonder kinderen. Omdat we het op dit moment niet goed weten met onze zoon hebben we gezinsbegeleiding. Ik weet niet of dat iets is voor jou maar je zou er om kunnen vragen. Voor jezelf. Dan kun je ook jezelf wat makkelijker opbouwen. Dan hoef je het niet alleen te doen. Het is heel moeilijk om een geschiedenis een plek te geven maar uiteindelijk zal het je wel lukken. Heel erg veel sterkte met alles.