Start van ons ivf traject ! (dachten we)

Ik heb een tijdje niks geplaatst omdat het even een chaos was thuis en in mijn hoofd. We zouden eindelijk gaan starten met ons ivf traject, de medicijnen lagen al een aantal weken in de koel kast na dat we de prik instructies hadden gehad. Mijn menstruatie duurde dit keer zooooo lang, en zelfs mijn eisprong was pas op cd 18 ! wat voor mijn doen echt wel laat is. Ik had ook best een raar voorgevoel dat er iets niet klopte, natuurlijk was ik best gestrest en dacht ik eigenlijk dat het hierdoor zou komen. Inmiddels was het zaterdag 7 Mei en brak eindelijk na 33 dagen die menstruatie door en mocht ik de afdeling bellen om een echo op dag 3 in te plannen. Nu is die niet bij iedereen gebruikelijk om op dag 3 een uitgangsecho te maken, maar omdat ik dus rechts een endometriose cyste heb zitten houden ze dit toch wat meer in de gaten. 

Ook moest ik s'avonds voor het eerst die decapeptyl prik gaan zetten, ik hoorde al van best veel mensen dat deze bes rot kon zijn. Ik dacht nou dat doe ik wel even, aangezien ik ook 3 rondes iui achter de rug had met prikken moest dit ook wel lukken. En opzich viel het reuze mee, ik persoonlijk vond de prik niet pijnlijker als een gonalF  prik. Wel had ik na het prikken mega jeuk op de plek waar ik gespoten had, maar goed als dat het enigste was ... Ik zou op maandag dan de echo hebben vol goede moed gingen we samen naar het ziekenhuis, ik had wel al 2 dagen een beetje een vreemd gevoel in mijn eierstokken, kan het niet echt omschrijven maar het leek een beetje als of ik elk moment kon ovuleren. Ik dacht meer naja zal er wel bij horen ! Toen we binnen kwamen hadden we eerst even een gesprek hoe het ging, hoe ik me voelde. Ik vertelde natuurlijk dat ik het mega spannend vond en vooral die punctie waar ik zo tegenop zie ! Maar ik dacht we gaan dit gewoon doen hij en ik ! 

Toen mocht ik gaan liggen en kwam die echo staaf ook gezellig mee kijken, en toen zagen we iets wat niemand zich kon bedenken.

Een grote zwarte bal met niks er in, dit was mijn linker eierstok en ik zij letterlijk ''what the fuck is dat'' en ja hoor cyste nummer 2 heeft zich genesteld in mijn linker eierstok eentje van 4 bij 5 cm !! Ik kon alleen maar denken WAAROM ?? WAAROM NU ? Ze keek me aan en zij dat we op deze manier niet konden starten, de tranen liepen over mn wangen want ik had mij hier zo erg op ingesteld. Voor mij is dit extra moeilijk omdat ik het lastig vind om aan grote veranderingen mee te doen, liever helemaal niet. Dit zal vast mede door mijn verleden komen maar ik was er kapot van. Eigenlijk werden we naar huis gestuurd met niks, wacht maar op de volgende menstruatie dan is het was weg... Maar goed ik dacht ja lekker maar wij gaan eind juni op vakantie hebben we dan nog tijd ?

Het deed mij zo zeer allemaal dat ik me van me werk ziek heb gemeld, ik moest rust krijgen in me zelf en in mijn hoofd al is dat mega lastig. Van 100% naar niks ... in een paar minuten.

De volgende dag kreeg ik steeds meer last van mijn eierstokken, en woensdag ook. Ik stuurde s'avonds de afdeling een mail dat ik gewoon echt last er van had en ik nog een echo wilde om te kijken om wat voor cyste het gaat. Ik kon vrijdag al meteen langs komen, ze hebben toen beter gekeken maar weten nu nog steeds niet wat het is. We vermoede een chocolade cyste (endometriose cyste) omdat ik deze rechts ook heb zitten. Maar omdat er nog een heel zwart vlak achter zit wat wel mooi doorschijnend is zou het ook een achtergebleven follikel kunnen zijn. We hopen heel erg dat het het laatste is, want dan zou hij gewoon met de volgende menstruatie mee moeten komen !

Dussss mensen als we dachten dat we alles al gehad hebben kan dit er ook nog wel bij ! We hopen nu alleen maar heel erg dat we een mooie cyclus van 28 a 29 dagen hebben zodat we, inclusief terugplaatsing nog een ronde kunnen opstarten en anders beginnen we pas in juli. Ja ik vind dit mega kut maar ik weet ook dat ik er toch niks meer aan kan veranderen, ik probeer het los te laten in hoever ik dit kan.

en afwachten maar x