Sorry, I'm so sorry!
Al twee jaar lang voel ik me schuldig. Naar die 2 kleine mensjes die geen benul hebben wat een depressie is en alleen maar hun mama willen.
En ik wil niets liever dan die geweldige mama voor ze zijn. Lief, geduldig, grappig, zorgzaam en zichzelf. Maar ik kan het niet. Niet allemaal tegelijk....
Schuldig, ik voel me zo schuldig dat ik niet de mama kan zijn die ze zo hard verdienen. Net zat ik snikkend aan het bed van mijn slapende zoontje te bedenken dat ik voor hem altijd zo ben geweest. Hij kent me niet anders en dat maakte me nog verdrietiger dan ik al was. En mijn dochter is nog te jong om nog te weten wat voor mama ik kan zijn. En soms kan ik het zelf ook niet meer herinneren, maar ik weet wel dat ik een leukere mama was dan die ik nu ben. Ik voel me zo ontzettend schuldig! In hoeverre heeft dit hen tot nu toe beïnvloed? Beschadigd? Door mij...
'Sorry, lieve schatten van me. Het gaat even niet zo goed in het hoofd van mama. Diep, heel diep in mijn hoofd zit iets wat ze depressie noemen. Daardoor reageer ik vaak anders dan dat ik zou willen, en dat ligt aan mij en wat er in mijn hoofd zit. Niet aan jullie! Mama is heel hard aan het zoeken, maar ik kan het nog steeds niet vinden. Daarom gaat mama binnenkort naar iemand toe die me kan helpen met zoeken. En als we het gevonden hebben, dan wordt mama snel weer de oude. En kan ik die gezellige, lieve, zorgzame en vrolijke mama zijn die jullie verdienen. Weet dat het niet aan jullie ligt en dat ik zo trots ben op jullie. Ik hou van jullie voor altijd!❤️'
B24
Dankjewel! Wat fijn dat het met jou beter gaat! Sterkte met je verdere behandeling...
B24
Hoop dat EMDR voor je gaat helpen. Sterkte ook voor jou!
Anoniem
Ik heb ook een depressie, die na mijn zwangerschap kwam. Ik herken mij hier wel een beetje in... Heel apart om te lezen. Ik wist in begin niet waar ik last van had. Totdat ik na een maatschappelijk werker ging en die verwees mij door na de huisarts. En die kwam met een zwangerschaps depressie, wat voelde dat als een opluchting! Hiervoor ben ik nog steeds in behandeling maar het gaat steeds beter, we zijn al bijna een jaartje verder. Gelukkig was ik niet zo heel diep weg, ik kon mijn zoontje wel verzorgen maar mijzelf niet... Heel veel sterkte xxx
Anoniem
Ik herken dit heel goed. Ik ben al onderbehandeling van een psycholoog geweest en dacht dat ik me beter voelde. Heb alles weg gestopt en nu komt er weer veel naar boven. Ze denken zelfs dat het bij mij nog dieper zit en wat we nu hebben behandeld. Vandaag naar de huisarts geweest, krijg als het goed is nu een verwijzing voor emdr en hoop dat daarna me leven weer wordt zo als ik had gehoopt hoe het zou worden. Niet alleen jij zelf, maar heel je gezin lijdt er onder als je er te lang mee blijft door lopen. Heel veel succes met alles & wens jou en je gezin heel veel liefde, geluk & gezondheid.