Soms wil ik handdoek in de ring gooien en opgeven
De strijd met mijn ex wordt me soms teveel en soms wil ik opgeven.
Ik ben een alleenstaande moeder van 2 prachtig kinderen, 1 van 4 jaar en 1 van nu 7 weken. Mijn dochter van 4 komt van een eerdere relatie, die is stuk gelopen, omdat hij een schijn huwelijk wilde en toch niet zo lief was, als ik dacht. 3 jaar was ik met hem en mijn dochter is van daaruit geboren. Hij woont in België en ik ben vlak na de geboorte terug naar huis,naar NL gegaan. Via rechtszaken heeft hij het voor elkaar gekregen om haar 3 weekenden per maand te krijgen en bepaalde vakanties. Eerst moest ik haar steeds brengen en halen. Nu moet ik haar brengen en hij brengt r terug. Normaal gesproken naar mijn huis, maar dat doet hij niet. Door de bevalling heeft hij haar een paar keer gehaald, wel bij mij thuis en moest haar eigenlijk ook weer terug brengen, maar natuurlijk deed gij dat niet en moest ik ervoor zorgen dat ze gehaald zou worden. Ook zit mijn dochter nu op de basisschool en word het gewoon lastig om haar op tijd in België te krijgen, ik heb geen auto, reis met ov. Hij heeft wel een auto.Maar hij weigert haar te halen en dreigt met deurwaarders,als ik haar niet breng. Ik zit er echt mee en voel me soms uitgeput en zit er soms aan te denken om het op te geven en mijn dochter bij haar vader te laten wonen. Ik weet wel dat ik haar dan niet meer te zien krijg en misschien klink ik wel als een slechte moeder, maar het wordt me te veel allemaal soms en als ik erover begin, tegen mijn ouders, dan reageren ze negatief. Ik weet t gewoon even niet meer. Ik hou echt zielsveel van mijn dochter, maar ik ben gewoon op.
Anoniem
Jeetje het is ook niet niks met een kleuter en een net geboren baby en jij zelf nog herstellende van een zwangerschap. Kan je dochter niet overblijven tussen de middag of heeft ze al continu rooster? Dat scheelt misschien weer wat vervoer. En nu ze naar school gaat zal, bij de rechter ook voor gaan, ze zal dus later bij haar vader zijn en moet eerder terug. Het ritme veranderd nu eenmaal als ze naar school gaat en school past zich echt niet aan op een vader die wat verder weg woont. Je dochter laten gaan zou ik nu zeker niet doen, daar ga je spijt van krijgen. Praat er eens over met je huisarts
Anoniem
zou hier even goede steun in zoeken. lijkt me toch dat je goede argumenten hebt om de omgangsregeling te kunnen veranderen? misschien sociaal team van de gemeente er ook eens bij vragen? die ondersteunen met gesprekken, geven van info e.d. bij moeilijke situaties thuis en lijkt me daar ze desgevraagd ook als getuige kan fungeren in jou zaak. of misschien weten hun nog ideeën wat betreft het vervoer? heel veel sterkte. nu weet je dochter het gelukkig niet, later zal ze zich herinneren wie er altijd voor haar is blijven vechten en begrijpen hoeveel je wel niet van haar houdt!
Anoniem
Wat vreselijk! Hij klinkt niet als een vader die het beste voorheeft met zijn kind. Geef niet op!!!
biancahoekstra78
Ja er komt een rechtszaak eind maart, maar hij weet t altijd zo te draaien dat hij zijn zin krijgt, tot mijn verdriet