Soms wil ik handdoek in de ring gooien

Ik ben een alleenstaande moeder van 2 prachtig kinderen, 1 van 4 jaar en 1 van nu 7 weken. Mijn dochter van 4 komt van een eerdere relatie, die is stuk gelopen, omdat hij een schijn huwelijk wilde en toch niet zo lief was, als ik dacht. 3 jaar was ik met hem en mijn dochter is van daaruit geboren. Hij woont in België en ik ben vlak na de geboorte terug naar huis,naar NL gegaan.  Via rechtszaken heeft hij het voor elkaar gekregen om haar 3 weekenden per maand te krijgen en bepaalde vakanties. Eerst moest ik haar steeds brengen en halen. Nu moet ik haar brengen en hij brengt r terug. Normaal gesproken naar mijn huis, maar dat doet hij niet. Door de bevalling heeft hij haar een paar keer gehaald, wel bij mij thuis en moest haar eigenlijk ook weer terug brengen, maar natuurlijk deed gij dat niet en moest ik ervoor zorgen dat ze gehaald zou worden. Ook zit mijn dochter nu op de basisschool en word het gewoon lastig om haar op tijd in België te krijgen, ik heb geen auto, reis met ov. Hij heeft wel een auto.Maar hij weigert haar te halen en dreigt met deurwaarders,als ik haar niet breng. Ik zit er echt mee en voel me soms uitgeput en zit er soms aan te denken om het op te geven en mijn dochter bij haar vader te laten wonen. Ik weet wel dat ik haar dan niet meer te zien krijg en misschien klink ik wel als een slechte moeder, maar het wordt me te veel allemaal soms en als ik erover begin, tegen mijn ouders, dan reageren ze negatief. Ik weet t gewoon even niet meer. Ik hou echt zielsveel van mijn dochter, maar ik ben gewoon op.