Soms overvalt het mij..

Lieve Lio,

Soms overvalt het mij en ben ik verdrietig. 

Tegen de verwachting van alle artsen in raakte ik na de geboorte van jouw broer Yven weer erg snel zwanger.

Door het verlies van jouw broer riep ik constant; Eerst de 20 weken echo maar even afwachten.

Gelukkig bleek alles goed te zijn met jou, Ook kwamen we erachter dat wij weer een zoon zouden krijgen.

Je naam moest Liyon worden, Liyon Yves.

Liyon omdat je ondanks vele bloedingen tijdens de eerste 16 weken vd zwangerschap ons elke x weer verbaasde met jouw nog sterk kloppende hartje, Ons sterke leeuwtje.. En omdat we tegen de verwachtingen in zo snel weer zwanger mochten raken van jou. En Yves als vernoeming naar je broer Yven.

Ik was bang voor de bevalling, Bang dat jij de bevalling niet zou redden en je net als je broer stil geboren zou worden. Of bang dat ik het zelf niet zou overleven.

Tijdens de bevalling was ik dan ook volledig in mezelf gekeerd. Na een bevalling van 5.5 uur werd jij geboren, wat was je mooi! En wat waren papa en je grote zus Tirsa ongekend trots.. Ik wou dat ik dat ook over mama kon zeggen, Maar ik voelde me leeg.

Na een aantal dagen liep de emmer over, Daar zat ik dan, als kraamvrouw, te huilen op bed met mijn handen voor mijn hoofd. Te zeggen dat iedereen mijn baby van een paar dagen oud uit mijn buurt moesten houden, Hij zou niet veilig zijn bij mij.

Ik had nachtmerries, at niet meer, sliep niet meer, voelde me leeg en opgejaagd, en bang. Vooral bang.

En toen was daar de diagnose; Postnatale depressie met een post patrum psychose. (Hier ga ik dieper op in in andere blogs).

Ik, jouw enige veilige en bekende plek, was er niet. Het gaat maar om een korte periode, Maar jij was pas net op deze wereld en je had je moeder nodig, en ik was er niet. En dat spijt me, Meer dan ik kan zeggen.

Wist ik toen maar wat ik nu weet, Hoe sterk onze band is, Hoeveel we knuffelen, lachen, en kind, Wat hou ik veel van jou!

Wist ik maar dat alles goed zou komen..

Je bent nu een heerlijke jongen van 4 jaar, Gek op gamen net als papa, Op boksen, buiten ravotten. Auto's, en alles wat met superhelden te maken heeft. Heerlijk eigenwijs, en echt enorm grappig. Jij maakt ons zo rijk 🖤.

Lieve Li, Soms overvalt het schuldgevoel mij, ik weet dat ik er niets aan kon doen, toch maakt het me soms verdrietig en wil ik het liefst 100x tegen je zeggen dat het me zo spijt al zul jij dat nu nog niet eens begrijpen..

Ik ben jou zo ongekend dankbaar, Dankbaar dat ik jouw moeder mag zijn, En jij mijn lieve regenboogkind 🌈.