Sociaal leven met een zorg intensief kind

Op het moment dat je moeder word veranderd je leven, ik heb er al eerder overgeschreven wat het moederschap met mij heeft gedaan.

Ik vind moederschap nog steeds heel bijzonder en ben nog steeds erg dankbaar dat Jayden alles heeft overleefd en dat ik nog steeds iedere dag van hem mag genieten maar toch voel ik me soms best eenzaam.

Druk leven

Je kent het wel kindjes, huishouden, huisdieren een drukke baan en dan ook nog vrienden om mee af te spreken en een moment voor jezelf nemen dat schiet er nog wel eens bij in.

Je hebt het zo druk dat je anders je tijd in gaat delen waardoor sommige contacten verwateren.

Je wilt alles eigenlijk hetzelfde als vroeger maar dat gaat niet meer.

Op nummer 1 staan nu echt de kinderen en je gezin.

Het is best raar want ik heb meer gesprekken met artsen dan met mijn vrienden en familie.

Eenzaam

Ik merk dat ik heel veel vrienden en familie eigenlijk te weinig zie.

Ik weet dat het niet altijd anders kan en dat ik echt mijn best doe om afspraken in te plannen maar soms word ik geleefd en zitten er voor mij gewoon te weinig uren in de dag.

Soms knaagt het wel aan me, ik voel me schuldig en mis vaak het gewone, sociale leven.

Verwachtingen

Het leven met een zorgintensief kindje is soms lastiger dan andere denken.

Ik heb al eens verteld over de zoektocht naar een oppas, ik kan niet even snel vragen of een buurmeisje op komt passen.

Al moet ik zeggen nu Jayden ouder word en wat beter verstaanbaar is word de communicatie wel makkelijker maar het moet wel iemand zijn die weet wat te doen voor het geval er iets is met hem.

Even zomaar ergens naar toe gaat vaak niet omdat ik niet overal met Jayden heen kan gaan.

Verjaardagsfeestjes in een speeltuin bijvoorbeeld het is super leuk maar voor ons levert het een hoop frustratie op omdat Jayden niet zelfstandig zich kan vermaken of een gezellig bezoekje aan het strand met Jayden is niet zo makkelijk.

Helaas merk ik vaak dat de mensen om me heen dit niet echt begrijpen.

Het is vaak erg lastig want buiten je eigen gevoel word je vaak onderschat en geconfronteerd met de verwachting van anderen.

Ik geniet absoluut meer van Jayden dan dat in deed in mijn depressie tijd maar het leven met Jayden beheerst ons leven.

Ik zou niets liever willen dan een normaal leven hebben en gewoon overal heen kunnen zonder tig keer na te hoeven denken of het wel kan vanwege Jayden zijn beperkingen of dat je thuis moet blijven omdat andere wel iets leuks doen en wij niet mee kunnen maar dit is wel hoe ons leven is.

Avontuur

Dankzij dit avontuur van blogs schrijven heb ik een hele hoop nieuwe mensen leren kennen waarvan sommige uitgegroeid zijn toch vriendinnen.

Mijn sociale wereld is zeker vergroot hierdoor, er zijn heel veel positieve dingen op mijn pad gekomen en ik heb veel ouders die erkenning en steun al kunnen bieden.

Dit is mijn doel geweest van het bloggen.

Ik hoop dat ik dit nog heel lang mag doen en dat ik mijn sociale contacten nog verder uit mag breiden!

Hoe hebben jullie je sociale leven ervaren sinds je moederschap?