Sinterklaas ellende: dat doe je jezelf aan.

Ik word er zo langzamerhand een beetje moe van. Is het niet de Pietendiscussie, dan wel weer het Sinterklaas journaal dat te eng zou zijn, de schoorstenen die verdwijnen en dus "per definitie" kunnen de Pieten dan niet meer zwart zijn van het roet en daarmee is het klaar met de traditie. What's next? Een oude man in een jurk die vreemde kinderen cadeaus geeft? Nooit iemand bij stil gegaan dat wanneer je een oude traditie in de hedendaagse maatschappij laat afspelen, er sowieso weinig correspondentie is met hoe wij tegenwoordig tegen zaken aankijken?

Ik denk dat ik en mijn zoontje van 3 een van de weinigen zijn die ook dit jaar weer met plezier naar het Sinterklaasjournaal kijken. Overal zie ik reacties van ouders die direct op hun achterste poten staan. "Mijn kind heeft er niet van kunnen slapen!" "heksen/ketterij" enz. Kom op hé. A, zo eng was het echt niet hoor. Ze laten genoeg ruimte over voor ouders om hun eigen interpretatie over te brengen op hun kind. Ze laten geen enge beelden zien enkel anders dan wat mist. Sterker nog: ze vertellen gewoon een spannend verhaal waarin Sinterklaas er als held uitkomt. Mijn zoon legde zelfs al heel snel de link: die ring van Sinterklaas is vast magisch, want die komt toch uit die heksenschat? Hij is drie, dus als hij het al snapt... B, dat je kind niet helemaal makkelijk naar bed gaat deze periode, dat hoort er ook wel een beetje bij toch? Ik kan me nog herinneren in mijn tijd (man, wat voel ik me nu oud) Sinterklaas een keer ontvoerd is geweest (Telekids, Carlo & Irene bedankt!). Dat was pas spannend! Toen moesten er iets van een miljoen pepernoten naar de speelgoedwinkels worden gebracht om Sinterklaas weer vrij te krijgen. En oh wat was ik fanatiek! Nachten niet geslapen! Kortom: er zijn in de afgelopen jaren wel gekkere dingen gebeurt. Ieder jaar weer is het spannend en die spanning hoort er gewoon bij. 

Ik vind het zelfs knap dat er ieder jaar weer iets nieuws wordt verzonnen om de interesse van de kinderen vast te houden. Zelfs vorig jaar, ten midden van de hele Pietendiscussie, toen de hulp Pieten (al dan niet geschminkt) en opa Piet verschenen. Was hartstikke leuk opgelost (hoewel ook wij geen fan waren van de Clown Pieten) en mijn zoon, toen twee, heeft staan juichen en springen op de bank toen opa Piet ook een avond Sinterklaas mocht zijn. Ik zie het probleem niet en belangrijker: de kinderen zien geen probleem. Ik vind het ronduit walgelijk hoe sommige ouders hun kinderen betrekken bij maatschappelijke vraagstukken waar zij helemaal (nog) niet mee belast zouden moeten worden. Ja, het is een traditie. Ja, ik zou er ook enorm aan moeten wennen mocht die traditie ooit veranderen. Nee, ik zou het zelfs helemaal niet leuk meer vinden zonder zwarte Pieten (die wij overigens altijd als zwart van het roet hebben beschouwen als kinderen, en prima het onderscheid wisten tussen een Piet en iemand met een donkere huidskleur). Val ik daar mijn kinderen mee lastig? Nee natuurlijk niet! Zij groeien op in deze tijd. In het nu. Zij genieten van dezelfde traditie als ik 25 jaar geleden, met al zijn aanpassingen en plotwendingen van deze tijd. 

Het zijn de volwassenen van deze tijd waar (in mijn ogen) iets serieus mis mee is. Misschien zijn we allemaal te veel geknuffeld als baby of zo. Wie zal 't zeggen? Zowel de Pro's als de Anti's draven veeeeeel te ver door in deze hele discussie. Dreigingen met geweld (uit beide kampen) op een kinderfeest? Ga je allemaal heel diep schamen a.u.b.! Demonstreren en opzettelijk de boel verstieren waar zoveel kleine kinderen aanwezig zijn? Ziek gewoon. Dit is (net als in zoveel andere hedendaagse gespreksstof) geen vorm van "geloof" of "ideologie" meer, maar extremisme. Het heeft niets meer te maken met het feit of ZP nou wel of geen racisme is. Dit zijn gefrustreerde ziekelingen die iedere reden als excuus aangrijpen om zich te misdragen. Echt, ga een doel in je leven zoeken. Kun je je energie kwijt. Word je gelukkiger van. Geen goed woord over voor dit gedrag. Wat ouders betreft en hun ongenoegen over de hele situatie: zelfs de kinderen weten al dat het ieder jaar weer goed komt. Neem een voorbeeld aan hen zou ik zeggen ;-)

Goed, nu mijn frustratie er ook even uit is valt het me op dat ik enorm vaak het woord "ik" gebruik in deze blog. Het is dus ook echt mijn mening hier die ik ventileer en iedereen heeft daarin recht op z'n eigen gedachten. Ik ga zaterdag lekker met mijn kids kijken hoe de beste man weer aankomt met zijn stoomboot met Pieten, en ik ga genieten van twee brede grijnzen en vier glinsterende oogjes als ze het hele feest van dichtbij mogen meemaken. Ik zal lachen hoe mijn bloed fanatieke dochtertje van 1,5 naar iedere voorbijganger "KLAAS!!!" zal schreeuwen (want ook Piet noemt zij Klaas, aangezien ze haar broer al Piet noemt haha) en kijk er nu al naar uit hoe haar reactie zal zijn bij het paard (eerste intocht, paardengek, heel typisch). Ons huis is al "mooi" versierd en de Kruidvat had een mooie oplossing voor ons "schoorsteen probleem" dus Sint... U bent weer van harte welkom!