Tijdens de zwangerschap van ons tweede kindje was ik bang dat ik nooit zo veel van hem zou kunnen houden als dat ik van zijn broer houd. Dat had ik fout, maar dat houden van beiden zorgt voor schuldgevoelens.
En over 2 jaar gaat de oudste naar school en krijgt de jongste volop aandacht ;) mijn middelste zit nu 2 en half dagdeel op psz, en de oudste op school. De jongste, die dus onwijs zielig zou moeten zijn, heeft 2 en half dagdeel puur mommy fun.
De middelste pak ik geregeld apart, en ja die hangt nu onder de jongste. Maar aan de andere kant heeft hij 2 jaar tijd en aandacht gekregen.
Ouders hebben al duizenden jaren kinderen, veel meer dan wij nu. En toch krijgen wij het voor elkaar om veel meer schuld te dragen dan toen.
Misschien moeten we daar gewoon mee stoppen, als zij het met 10 kinders konden accepteren en genieten moeten wij dat toch ook kunnen?
Ik ken dat. Heb precies hetzelfde. Ik deed alles met mijn zoontje. We gingen overal naartoe en nu is dat veel minder nu hij een zusje heeft. Daarbij komt ook nog dat het lang duurt voordat zijn zusje slaapt en hij al die tijd alleen beneden moet spelen. En hij is al 7, dus kan dat prima, maar voel mij er toch schuldig over en hij vindt het ook soms helemaal niet leuk. Daarom heb ik een dag vrij genomen deze kerstvakantie en mijn moeder gevraagd op de kleine meid te passen zodat ik even alleen met hem naar de bioscoop kan.
En ook hij is gek op zijn zusje en heel blij met haar, maar soms mist hij toch ook de één op één aandacht en ik ook.
SylTara
En over 2 jaar gaat de oudste naar school en krijgt de jongste volop aandacht ;) mijn middelste zit nu 2 en half dagdeel op psz, en de oudste op school. De jongste, die dus onwijs zielig zou moeten zijn, heeft 2 en half dagdeel puur mommy fun. De middelste pak ik geregeld apart, en ja die hangt nu onder de jongste. Maar aan de andere kant heeft hij 2 jaar tijd en aandacht gekregen. Ouders hebben al duizenden jaren kinderen, veel meer dan wij nu. En toch krijgen wij het voor elkaar om veel meer schuld te dragen dan toen. Misschien moeten we daar gewoon mee stoppen, als zij het met 10 kinders konden accepteren en genieten moeten wij dat toch ook kunnen?
Misselfje
Ik ken dat. Heb precies hetzelfde. Ik deed alles met mijn zoontje. We gingen overal naartoe en nu is dat veel minder nu hij een zusje heeft. Daarbij komt ook nog dat het lang duurt voordat zijn zusje slaapt en hij al die tijd alleen beneden moet spelen. En hij is al 7, dus kan dat prima, maar voel mij er toch schuldig over en hij vindt het ook soms helemaal niet leuk. Daarom heb ik een dag vrij genomen deze kerstvakantie en mijn moeder gevraagd op de kleine meid te passen zodat ik even alleen met hem naar de bioscoop kan. En ook hij is gek op zijn zusje en heel blij met haar, maar soms mist hij toch ook de één op één aandacht en ik ook.
Twoboysmom
Mooi geschreven, zo voelt het hier ook!