Snap
  • Mama
  • Gezond
  • kids
  • woensdag
  • vriendinnen

Schrik, in ineens kan het anders zijn…

Poeh elke week schrijven is er nu even niet van gekomen, probeer altijd zo voor het midden van de week de deadline te zetten, ik ben namelijk erg goed in uitstellen..

Dus ondanks de drukte van eten, rennen, vliegen, avond4daagse lopen met dochterlief, zat ik al over het onderwerp van de vorige week na te denken.  Ik zo nog terug komen op dochters verjaardagsfeestje of ga ik het toch hebben over wat serieuzer hoe groot ze wordt, alweer 8!

Of toch over mijn verloren foto’s (8 jaar aan foto’s foetsie), meer algemeen de waarde van foto’s en hiermee omgaan (zijn jullie net zo gek als ik), misschien toch maar gewoon over het komende sint Jansfeest van school? Woensdagavond zou ik er voor gaan zitten, maar lot besloot anders…

Woensdag ik en met de kids + vriendinnetje patatjes aan het eten, maan ze tot haast, want bijna komt manlief thuis en dan moeten we weg om te lopen. Dan gaat de telefoon een heel verwarde Mich aan de telefoon, hij heeft een aanrijding gehad. Is met scooter boven op een andere auto geknald. Nu zal jullie het hele verhaal besparen als kom ik ver boven de max van 500 woorden uit;-)

Je kan het nalezen op mijn eigen blog ANDERSDANDOORSNEE. Het is met een sisser afgelopen. Een fikse hoofdwond wat gehecht moest worden en een flinke bloeduitstorting op zijn been. Beetje beurs, verder weinig last. Maar hoe meer info we kregen en vooral na het zien van de foto’s van de voertuigen, hoe meer we bewust werden van hoe anders de afloop had kunnen zijn. Als hij bv 4 cm lager terecht was gekomen of zijn helm half open had zoals zo vaak. Of … tja kleine dingetjes, maar zo’n andere afloop. Wat ben dan ineens bewust van de kwetsbaarheid van ieders leven. Zondags in de kerk werd er een mededeling gedaan van het onverwachtse overlijden van een moeder in onze gemeente. Er werd gebeden voor het gezin en medeleven betuigd, even dacht ik dat gezin, die namen,dat hadden wij kunnen zijn…

Jullie snappen dat er even andere dingen aan mijn hoofd waren, maar toch wil ik dit nu delen. Wij voelen ze sterk dat Mich zo’n geluk heeft, beschermt is en daar zijn we onzettend dan dankbaar voor! Dit lied is voor ons op dit moment heel belangrijk:

Geprezen zij de Heer

Dag na dag draagt hij ons,

Hij is mijn heil!

9 jaar geleden

Hallo,Ik ben mijn kinderen aan het leren dat ze het licht in hun kamer uioetdn en hun pj`s opruimen en zo.Heb je daar ook wat voor?Gr,Diana

12 jaar geleden

Wat heftig! Gelukkig is hij er nog. Sterkte met herstellen, en bijkomen van de enorme schrik!