Schoonouders stelen geld van mijn zoon
“Je krijgt het terug! Wij hebben het gewoon even nodig. Stel je gewoon even niet zo aan, Marlous.”
Na veel twijfels en angsten, durf ik toch eindelijk deze blog te schrijven. Ik schrijf onder een pseudoniem. Ik heet Marlous ja, maar mijn achternaam is niet Ruis. Vandaar dat ik deze blog nu wel durf te schrijven.
Mijn vriend en ik waren nog best jong toen wij in verwachting waren van Mason. Ik was 20 en hij was 21. Ik had bijna mijn studie afgerond (ik was bevallen toen ik mijn diploma al had) en hij moest nog een jaar zijn master afronden. Wij woonden daarom bij onze ouders. Toen wij vertelden dat ik in verwachting was, waren zijn ouders dolgelukkig (die van mij anders ook hoor hihi). “We openen direct een spaarrekening voor de kleine! Daar storten we dan maandelijks een bedrag op.” Vertelde zijn moeder tegen mijn moeder. Mijn ouders deden ook mee en ook wijzelf maakten grote bedragen over. Ook zijn ouders maakten bedragen over. Maar dit werd met de tijd steeds minder.
Mijn ouders waren enorm lief. Pasten altijd op Mason en mijn vriend was echt een kind aan huis. In het weekend bleven wij wel eens bij zijn ouders slapen. Het viel mij al op dat zij vaak genoeg zeiden dat ze problemen met geld hadden. Dit snapte ik niet altijd even goed. Ze hadden twee dikke auto’s voor de deur staan en zaten te kijken naar een derde BMW. Telkens als wij in de buurt kwamen, kwam het onderwerp GELD naar boven.
De schrik kwam vorige week. Wat normaal een goed gevulde spaarrekening hoort te zijn, had nu nog maar 0,21 cent erop staan. Ik schrok me dood. Zelfs mijn vriend wist niet wat er mee gebeurd was. Toen zagen wij dat bijna het volledige bedrag overgemaakt was naar de rekening van zijn ouders. “Het is maar een lening! Je krijgt het terug! Wij hebben het gewoon even nodig. Stel je gewoon even niet zo aan, Marlous.”
Mijn mond viel open. En daar kwam schoonpapa met de nieuwe BMW. “En? Wat vind je?” Woest liep ik weg. Die BMW is met ons, mijn ouders en geld van vrienden gekocht.
Mijn vriend ziet het erge er niet van in. Volgens hem is dit echt een lening. Maar waarom?! Hij wilt het er niet over hebben… Hoe kan ik dit aanpakken? Tips graag!
- Bonus aanbiedingen bij AH »
- Kinderkleding outlet bij Zalando »
- 44% korting op Name-It »
- 70% korting bij Westwing »
Anoniem
Wij als ouders leren onze kinderen dat wanneer ze een grote aankoop willen doen ze ervoor moeten sparen. Wat voor een voorbeeld geef je je kleinzoon dan eigenlijk? En Lenen gaat in overleg met beide partijen dus niet zonder medeweten van jullie. Ik zou een hartig woordje met ze spreken. En hele goeie afspraken maken over hoe en wanneer alles weer terug is.
Anoniem
Wat een ontzettende rot situatie voor jou/jullie! Het is geen lenen op deze manier. Het is eigenlijk gewoon stelen. Ik zou in ieder geval een foto maken van de spaarrekening waar op te zien is naar welke bankrekening het geld is gegaan. Er staat niet alleen geld van jullie op, ook jou ouders hebben geld overgemaakt. Kunnen jou ouders jullie ondersteunen door samen in gesprek te gaan met je schoonouders? Een lening betaal je immers terug, daar kun je afspraken over maken (termijn). En dan zou ik zeker zorgen dat je bijv een rekening opent waar jullie pas op kunnen als je zoontje gaat studeren (de bank kan je vast helpen was slim is).
Anoniem
Wat ik nog wilde toevoegen: wat vervelend dat jullie er samen niet over kunnen praten. Hij hoort zeker achter jou te staan. Maarnik denk ook dat hij aanvoelt dat dit aan alle kanten niet klopt. Misschien schaamt hij zich voor zijn ouders? Is ook bang dat het geld niet terug komt? Het is niet makkelijk om zo'n gesprek met je ouders aan te gaan. Probeer hem ook te zeggen dat je dar snapt maar dat je wel echt vind dat er afspraken moeten komen over terugbetaling. Sterke!
Anoniem
Er is geen leuke manier om dit te zeggen - je vriend laat je stikken en dat betekent dat hij niet geïnteresseerd in je is als het hem even niet uitkomt. Dat is heel, heel slecht nieuws voor een relatie, het maakt sowieso van hem een slechte vader.
Anoniem
Lenen doe je met toestemming vooraf. En met afspraken over terugbetaling. Beide is niet gebeurd. Ik zou het stelen noemen. Ik zou nog eens met je man om tafel gaan. Je hebt hem nodig, het zijn zijn ouders. Kun je aangifte doen? Zou ik pas als laatste redmiddel inzetten, als deze "lening" toch al de relatie teveel heeft kapot gemaakt, want aangifte maakt het niet beter. Maar zorgt er wel voor dat jouw man inziet dat het echt wel een enorm slechte actie was van zijn ouders, en misschien ontstaan er dan manieren om het geld terug te krijgen via de rechter ofzo.
Anoniem
Goed antwoord, dit kan echt niet 🥲