3 weken geleden
Samen wonen met je schoonfamilie deel 1
Een nachtmerrie of juist een uitkomst?
Hoe is het om samen te wonen met je schoonfamilie?
Wij wonen sinds anderhalf jaar in het ouderlijk huis van mijn man. Mijn schoonvader kreeg een aantal jaar geleden de diagnose Parkison. Een groot vrijstaand huis met een smalle houte trap naar boven waar geen traplift past. Hoe gaan we dit oplossen is het eerste wat wij dachten? Dit mooie huis verkopen en verhuizen naar een appartement? Nee geen denken aan zijn mijn schoonmoeder direct. Zij is een fanatiek sporter, gezond en graag bezig in de wilde tuin. Ik maakte als grapje; wij nemen het huis wel over hoor! Wij woonde op dat moment in een nieuwbouwhuis aan het water, met een niet al te royale tuin. Met 3 jongens zou dit grote huis perfect zijn. Maar ik werk niet, hoe gaan wij dit betalen? Mijn schoonmoeder zei; we zetten wel een blokhut in de tuin gaan wij daar wel heen. Ik antwoordde nou dat is helemaal geen gek idee! De tuin is groot genoeg. Ik heb direct mijn man opgebeld en het hem voorgesteld. Hij moest even wennen aan het idee om samen op 1 erf te wonen met zijn ouders. Nog geen week later zaten we aan de tekentafel. Mijn schoonouders hebben een architect in gehuurd en zo is het balletje gaan rollen. Is er ruimte genoeg, is het idee haalbaar, is er nog dan genoeg tuin over? En hoe gaan we dit financieel aanpakken? Stapje voor stapje kwamen we verder. Ons huis was met een paar weken verkocht en in maart zijn wij verhuisd. Alleen wegens bouwomstandigheden liep de bouw van de mantelzorgwoing uit. Mijn schoonouders sliepen bij oma en waren op de dag hier in huis. Dat was even veel. Maanden op elkaars lip. Nu heeft iedereen zijn plekje gevonden en zou ik niet liever willen.
