Rust en regelmaat

Rust en regelmaat:

Rust en regelmaat, hoe belangrijk is dat voor mij? Wat ervaar ik als ouder en hoe ga ik daarmee om? Dit deel ik met jullie in deze blog.

Vanaf het moment dat mijn zoon geboren werd merkte ik dat hij erg gevoelig was voor prikkels. Mijn leven heb ik hierop aangepast. Ik heb hem altijd rust en regelmaat gegeven en dit doe ik nog steeds. Hiermee probeer ik te zorgen dat hij weet waar hij aan toe is en te voorkomen dat hij overprikkeld raakt.

Maar hoe doe ik dat?
*Als hij drukke dagen heeft gehad zorg ik altijd dat hij ook wat rustdagen heeft.
*Ik laat mijn zoon altijd langzaam wennen aan nieuwe situaties (opvang, school, verhuizing).
*Toen hij ouder werd heb ik een kalender uitgeprint. Elke avond bekijken wij wat we die dag gedaan hebben en wat er nog op de planning staat. Dit geef rust en structuur. De kalender gaat zelfs mee op vakantie.
*Ik zorg dat hij op tijd eet. Ik zorg voor vier eetmomenten op een dag. Ontbijt, lunch, tussendoortje en avond eten. Ook als wij ergens naar toe gaan ben ik hierop voorbereid.
*Doordeweeks op tijd naar bed (19:00 – 19:15 uur).

Er zullen altijd mensen zijn die wat van jouw opvoeding vinden. Iedereen doet het op zijn/haar eigen manier. Sommige mensen begrepen bijvoorbeeld niet dat ik niet naar verjaardagen ging met mijn baby. Ik vond dat te druk voor mijn kind. Als ik ergens was ging ik weer op tijd weg, omdat ik vond dat hij zijn middagdutjes gewoon in zijn bedje moest doen. Ook ben ik nog nooit gaan winkelen met mijn kind. Het lijkt mij niet veel aan voor kinderen om uren in een wagen te zitten winkel in winkel uit. Sommige mensen vinden dat misschien gek en overdreven, maar ik vind het niet nodig.

Ik probeer altijd goed te kijken naar mijn zoon en zoveel mogelijk zijn signalen te zien, horen en te begrijpen. Geloof me ik ben ook niet perfect en soms gaat het ook wel eens mis, maar daar probeer ik weer van te leren. Ook als ik fout zit geef ik dat toe aan hem, want ja ook mama's maken wel eens fouten of hebben hun dag niet. Als ik zelf prikkelbaar ben, dan is de kans groot dat hij dit overneemt, maar word ik dan boos op mijn kind? Of moet ik dan eigenlijk boos worden op mijzelf?

Ik moet zeggen dat rust en regelmaat goed werkt voor ons. Als ik naar mijn kind kijk oogt hij meestal tevreden. Dat geeft mij een goed gevoel!