Rommel in huis en de oplossing?

Ooit zijn Echtgenoot en ik begonnen met witte hoogglans meubels en een beige stoffen bank. We zijn zelf best onhandig dus het duurde niet lang voordat het eerste glas cola over de bank ging. Was niet zo handig. (nogmaals sorry) 

Toen Peuterdochter geboren werd zijn we al vrij snel overgestapt op zoals de verkoper zo mooi uitdrukte: 'hufterproof-meubels.' Was wel wat duurder dan de meubels van de Ikea, maar dan heb je ook wat. Dochter kan kleuren, slaan en timmeren op de tafel wat ze wil, een doekje er over en er is niets meer van te zien. 

Het probleem van vette handafdrukjes op de meubels is dus opgelost, want die zie je niet op deze meubels. Wat ik me echter elke keer weer met verwondering afvraag als ik bij andere mensen thuis kom is hoe het kan dat het daar wel altijd netjes is. Ik was serieus een heel groot deel van de dag bezig met opruimen, de was doen, schoonmaken en weer opruimen. Toch lukt het mij niet om het netjes te houden en die wasmand leeg te krijgen. 

Het is bij ons altijd net de zoete inval als het een grote bende is. De een na de ander komt dan binnen vallen, terwijl ik nooit iemand zie als het wel eens netjes is. 

Inmiddels heb ik me voorgenomen me er niet meer zo druk om te maken. Ik knutsel, speel en bak samen met Peuterdochter zonder me al te druk te maken om de troep die dat oplevert. Peuterdochter houdt van opruimen, maar haar idee van opruimen is net even anders dan mijn idee. Ik prijs haar natuurlijk de hemel in als ze helpt en als ze in bed ligt ruim ik wel weer goed op. Dit zorgt ervoor dat we het een stuk gezeliger hebben en ik hoop dat ze later kan terug denken aan een mama die veel met haar deed in plaats van altijd maar aan het poetsen was.